Oko Boga. Sigma Force. Tom 9

<p>Każdy twór Jamesa Rollinsa gwarantuje intelektualną podróż, która wiąże historię, geografię, religię i naukę w pełną akcji fabułę, która zdecydowanie nadaje się na świetną adaptację kinową. Tak żywe są obrazy tworzone przez mózg zanurzony w narracji. W „Oku Boga” autor skupia się po raz kolejny na bardzo skomplikowanych tematach takich jak na przykład: mechanika kwantowa, fizyka ruchu asteroid i komet oraz wciąż enigmatyczna ciemna energia teoretyzowana w kosmologii jako główny czynnik napędzający ekspansję wszechświata, fakty historyczne związane z Attylą Hunem, Czyngis Chanem, zdobywcą, który założył wielkie imperium mongolskie w XII i XIII wieku, które rozciągało się od brzegów Pacyfiku po brzegi Adriatyku, oraz apostoł św. Tomasz, który opuszczając Jerozolimę, udał się nad Adriatyk, biologia jeziora Bajkał w Rosji, najgłębszego słodkowodnego jeziora na powierzchni naszej planety czy geografia wielkich miast, takich jak Hongkong. Dla mnie jednym z aspektów zwiększających zainteresowanie lekturą beletrystyki tworzonej przez Jamesa Rollinsa jest fakt, że autor opiera swoje historie na odkryciach i teoriach istniejących w rzeczywistości, a na końcu książki oferuje czytelnikowi skomentowane podsumowanie składników, na których oparł narrację, oddzielając rzeczywistość od fikcji. Oprócz rozrywki sprawia to, że każda książka jest w równym stopniu okazją do nauki dla czytelnika, ponieważ nie tylko wzbudza zainteresowanie, ale także wskazuje ścieżki dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej o teoriach, odkryciach i faktach, które wsparły narrację.</p><p>W tej części Sigmy Force Rollins bawi czytelnika świetnie przeplatając różne historie bohaterów, z niebywałą łatwością przenosząc nas do Stanów Zjednoczonych, Makao i Mongolii, a wszystko to w wyścigu z czasem, by uniknąć zniszczenia Ziemi przez kometę, która pojawiła się na orbicie okołoziemskiej. Aby Sigma Force&nbsp; mogła ochronić Ziemię przed zagładą, musi interpretować pisma i ustalenia historyczne, jednocześnie poszukując miejsca upadku sztucznego satelity, który zarejestrował istotne dane mogące pomóc lepiej zrozumieć jedną z największych tajemnic współczesnej kosmologii: ciemną energię. Na podstawie tych przesłanek Rollins rozwija fabułę pełną akcji i napięcia, podczas gdy bohaterowie interpretują różne historyczne wskazówki, które doprowadzą ich do miejsca ukrycia konkretnego artefaktu.</p><p>Moim zdaniem to najlepsza powieść Jamesa Rollinsa o Sigma Force. Czytałem ją nieco wolniej niż zwykle, ponieważ chciałem jak najlepiej przetworzyć naukę i historię, których pełne jest „Oko Boga”. Cóż, może nie należę do najinteligentniejszych ludzi na świecie, ale chyba nie było tak źle. Duża ilość nauki i historii to znak rozpoznawczy powieści pana Rollinsa. Myślę, że zakończenie tej książki było jednym z niewielu, które faktycznie wywołało łzy w moich oczach podczas czytania. Jednak uśmiechnąłem się szeroko, gdy przeczytałem epilog. Był on tak dopasowany do jednego z głównych tematów w książce i to takiego, który przynosi ludzkości nadzieję. Chociaż nie jest konieczne, aby przeczytać poprzednie powieści Sigma przed zanurzeniem się w „Oko Boga”, to gorąco polecam jednak czytać zgodnie z kolejnością. Przygody ekipy Sigmy skupiają się w dużej mierze na historii i postępach nauki, ale bohaterowie są równie ważni i obserwowanie ich losów na przestrzeni książek jest jak śledzenie losów starych przyjaciół.</p><p>Potrzeba było meteorytu, rozbitego satelity i jakichś reliktów. Do tego należało mieć drużynę ludzi będących prawie superbohaterami i kazać im lecieć z USA do Chin, północnego Wietnamu i Mongolii, a to wszystko doprawić dobrą akcją, porywającą przygodą i konieczną strzelaniną i mamy porywający thriller. Tak więc James Rollins po raz kolejny zdołał mnie usatysfakcjonować, dla mnie już 9. odsłoną serii Sigma. Oby było ich więcej.&nbsp;</p>

<p>W Mongolii rozbija się satelita badawczy NASA. Nie dość, że obszar ten nie jest uważany za przyjazny USA, to jeszcze satelita posiada na pokładzie ściśle tajną technologię. Zespół Sigma Force ma za zadanie go odzyskać i to prędko, gdyż Oko Boga, jak nazywany bywa ten satelita, uchwycił niepokojący obraz całkowitego zniszczenia wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. A kiedy ma się to wydarzyć? Za jedyne 90 godzin.</p><p>„Oko Boga” to 9 sprawa Sigmy i szczerze powiedziawszy dostarczyła mi nerwów jak żadna z części wcześniej. Opowieść prowadzona jest przez autorskiego narratora. Z jednej strony śledzimy Graya i Kowalskiego, jak szukają matki Seichana na Półwyspie Chińskim. Z drugiej strony Duncan i Monk wraz z astrofizykiem i księdzem wyruszają do Mongolii, by nie tylko odzyskać satelitę, ale także dotrzeć do sedna prastarej tajemnicy. Taka mieszanka jest tym, za co lubię i cenię Sigmę Force</p><p>James Rollins zrobił jednak coś, co uważam za fatalny błąd. Ujawnił największą i najbardziej emocjonującą niewiadomą już w pierwszych rozdziałach. O ile w poprzednikach byliście powoli wprowadzani w to, co niepojęte, to tym razem autor serwuje wam kluczową wiedzę już na początku. A szkoda, bo to trochę psuje efekt i nie mogło mnie to wciągnąć tak, jak jestem do tego przyzwyczajony.&nbsp;</p><p>Natomiast tajemnica, którą zajmuje się duchowny Vigor, a której rozmiarów nie dało się przewidzieć na początku, zdecydowanie mnie chwyciła w swoje sidła.. Gorączkowo śledziłam losy odkrywców, chciałam pomóc w rozwiązaniu drobnych zagadek i byłam zafascynowana dokładnością historyczną, którą przedstawił tu James Rollins. I tak właśnie ten wątek Oka Boga trzymał mnie przy lekturze.</p><p>O ile w pierwszej połowie książki niemal rozpaczałam, że część tak lubianej przeze mnie serii wygląda tak a nie inaczej, o tyle od połowy thriller Oko Boga ponownie mnie porwał. Zakończenie przekonało mnie równie mocno, nawet jeśli zabrakło efektu WOW. Styl autora jest rzecz jasna unikatowy i bardzo łatwy do czytania, nawet jeśli jego styl narracji charakteryzuje się szczegółami i naukowymi aspektami. Natomiast to plus szybka akcja tworzą jedyny w swoim rodzaju miks.</p><p>Wniosek: mimo, że na końcu byłam zadowolona, Sigma Force tym razem nie była do końca przekonująca. Polecam jednak Jamesa Rollinsa, jeśli ktoś po raz pierwszy trafia na jego nazwisko i jego książki. Seria Simga jest jedyna w swoim rodzaju.</p>