Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Oddział chorych na raka
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Aleksander Sołżenicyn, urodzony w 1918 roku, w 1945 roku został zatrzymany i skazany na osiem lat w obozie pracy. Po tym okresie do 1956 roku przebywał na zesłaniu. W 1970 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla, jednak już w 1974 roku ponownie go aresztowano, pozbawiono obywatelstwa radzieckiego i wygnano do RFN. Powrócił na stałe do Rosji dopiero w 1994 roku po pobycie w Stanach Zjednoczonych. Jego dzieło „Oddział chorych na raka”, zabronione przez wiele lat w ZSRR, zostało po raz pierwszy opublikowane na Zachodzie w 1968 roku. Szpital, który Sołżenicyn opisuje, jest metaforą totalitarnego państwa, w którym postacie takie jak Oleg Kostogłotow i Paweł Rusanow prezentują różnorodne postawy mieszkańców tego systemu. Bohaterowie, zmagając się z chorobą nowotworową, doświadczają bezduszności placówki stworzonej z myślą o ratowaniu życia. W konfrontacji z nieuchronnością śmierci, rozważają kwestie dotyczące sensu istnienia, samotności i natury świata. Powieść oparta jest na osobistych przeżyciach Sołżenicyna, które wiążą się z jego pobytem w łagrze, operacją raka i późniejszym pokonaniem choroby.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Aleksander Sołżenicyn, urodzony w 1918 roku, w 1945 roku został zatrzymany i skazany na osiem lat w obozie pracy. Po tym okresie do 1956 roku przebywał na zesłaniu. W 1970 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla, jednak już w 1974 roku ponownie go aresztowano, pozbawiono obywatelstwa radzieckiego i wygnano do RFN. Powrócił na stałe do Rosji dopiero w 1994 roku po pobycie w Stanach Zjednoczonych. Jego dzieło „Oddział chorych na raka”, zabronione przez wiele lat w ZSRR, zostało po raz pierwszy opublikowane na Zachodzie w 1968 roku. Szpital, który Sołżenicyn opisuje, jest metaforą totalitarnego państwa, w którym postacie takie jak Oleg Kostogłotow i Paweł Rusanow prezentują różnorodne postawy mieszkańców tego systemu. Bohaterowie, zmagając się z chorobą nowotworową, doświadczają bezduszności placówki stworzonej z myślą o ratowaniu życia. W konfrontacji z nieuchronnością śmierci, rozważają kwestie dotyczące sensu istnienia, samotności i natury świata. Powieść oparta jest na osobistych przeżyciach Sołżenicyna, które wiążą się z jego pobytem w łagrze, operacją raka i późniejszym pokonaniem choroby.
