Objawienia Bożej miłości

Juliana z Norwich, uznawana za jedną z czołowych mistyczek i teolożek, jest często wymieniana obok świętej Katarzyny ze Sieny i świętej Teresy z Avila. Żyjąca w XIV-wiecznej Anglii, w 1373 roku doświadczyła poważnej choroby, wierząc, że jej dni są policzone. W tym czasie doznała szesnastu niezwykłych objawień, które doprowadziły do jej powrotu do zdrowia i wyboru życia pustelniczego. Te wizje, wzbogacone jej refleksjami, są obecnie znane jako "Objawienia Bożej Miłości".

Książka ta niesie przesłanie pełne nadziei, które zapewnia, że Bóg nas kocha i czuwa nad nami z troskliwością. Julianę można porównać do świętej Faustyny Kowalskiej, bowiem pięć wieków przed nią, Juliana ogłaszała światu prawdę o Bożym miłosierdziu, które przekracza każdy grzech i obejmuje wszystkich ludzi. Jej objawienia mówią o macierzyńskim aspekcie Boga oraz obietnicy zbawienia dla każdego, tematy te, tak istotne dzisiaj, współgrają z nowoczesną teologią. Jej harmonijne i pokrzepiające wizje, pełne aktualności, nabierają szczególnego znaczenia w dzisiejszych czasach. Jak św. Faustyna miała swoje „Jezu, ufam Tobie”, tak Juliana często powtarzała: „Wszystko będzie dobrze”, co objawił jej Pan.

Elementy jej wizji zostały zacytowane w Katechizmie Kościoła katolickiego, a w 2010 roku Benedykt XVI poświęcił jej jedną z katechez podczas audiencji generalnej. Papież wtedy podkreślił, że Juliana z Norwich uchwyciła kluczowe przesłanie życia duchowego: Bóg jest miłością. Dopiero gdy otworzymy się na tę miłość z pełną ufnością i pozwolimy jej prowadzić nasze życie, nastąpi prawdziwa przemiana. Znajdujemy wtedy autentyczny pokój i radość, które możemy dzielić z innymi.