Nocne zwierzęta

<p>„Nocne zwierzęta” autorstwa Patrycji Pustkowiak to pozycja, która wywołuje silne emocje, porusza trudne tematy i pozostawia czytelnika z refleksjami na długo po przeczytaniu. Ten intrygujący utwór, łączący elementy poezji i dramatu, jest nie tylko portretem osobistych tragedii, ale także krzywym zwierciadłem odbijającym brutalność współczesnej Warszawy.... Z jednej strony śledzimy losy głównej bohaterki, Tamary Mortus, zmagającej się z nałogami, a z drugiej obserwujemy Miasto, które w tej powieści pełni rolę niemal równorzędnego bohatera. Zapewniam, że w powieści polskiej autorki stolica Polski nie ma wiele wspólnego z kolorowymi obrazami, jakie widać w obyczajowych serialach na popularnych programach telewizyjnych…&nbsp;</p><p>Powieść „Nocne zwierzęta” rozgrywa się w ciągu zaledwie jednego weekendu, jednak ten krótki czas wystarczy, aby w pełni ukazać wewnętrzny świat Tamary – bezrobotnej alkoholiczki i narkomanki, której życie jest nieustanną walką z własnymi słabościami i brutalną rzeczywistością. To opowieść o upadku człowieka, którego egzystencja już dawno przegrała z nałogami i destrukcją. Pustkowiak z precyzją chirurgiczną ukazuje każdy etap jej upadku, prowadząc czytelnika przez mroczne zakamarki życia bohaterki. Mimo że morderstwo wydaje się kulminacją historii, autorka pokazuje, że nie jest ono najważniejszym momentem. To tylko tragiczny finał lat poniżenia, wyczerpania i zagubienia. Cechą charakterystyczną książki jest jednak jej humor, pełen sarkazmu i dystansu. Tamara, mimo swej tragicznej sytuacji, przedstawiona jest jako postać, która w sposób niemal komiczny radzi sobie z otaczającym ją chaosem. Autorka nie pozwala nam na pełne współczucie, w zamian oferując gorzką ironię, która jednocześnie śmieszy i przeraża…&nbsp;</p><p>Główna bohaterka, Tamara Mortus, to postać niezwykle skomplikowana, tragiczna i niepokojąca. Na pierwszy rzut oka wydaje się być ofiarą własnych słabości i nałogów, ale z biegiem fabuły widzimy, że jej problemy sięgają znacznie głębiej. Tamara to postać znajdująca się na skraju życia i śmierci, zawieszona między przeszłością pełną niespełnionych marzeń a teraźniejszością, która nie daje jej szansy na odbicie się od dna. Jej alkoholizm i narkomania to jedynie symptomy większego problemu – braku sensu życia i wszechobecnej pustki. Patrycja Pustkowiak ukazuje Tamarę w sposób niezwykle realistyczny, niemal brutalny, ale jednocześnie daje jej odrobinę liryzmu, który sprawia, że bohaterka, mimo swoich wad, budzi pewną dozę współczucia. Jest jak zwierzę zagubione w dżungli wielkiego miasta – instynktownie walczy o przetrwanie, choć sama czuje w głębi siebie, że owa walka jest z góry przegrana.</p><p>Drugim, równie istotnym bohaterem „Nocnych zwierząt” jest Warszawa – Miasto, które nie tylko stanowi tło dla wydarzeń, ale także pełni rolę przeciwnika Tamary w jej codziennej walce. Pustkowiak przedstawia stolicę Polski jako miejsce surowe, brutalne i nieprzyjazne, które wchłania swoich mieszkańców, zamykając ich w pułapce samotności i upadku. To miasto, które nie daje wytchnienia, gdzie każdy krok to walka o przetrwanie. Warszawa w tej powieści nie jest jednak tylko kolorowym od neonów tłem – jest niemal “żywą” postacią, która wpływa na losy Tamary, przytłacza ją swoją potęgą i bezdusznością. Autorka świetnie uchwyciła atmosferę wielkomiejskiego chaosu, pełnego obojętności i alienacji. Miasto staje się symbolem upadku i beznadziejności, gdzie każdy, kto nie potrafi się dostosować, zostaje zepchnięty na margines. W ten sposób „Nocne zwierzęta” stają się także opowieścią o współczesnym społeczeństwie i jego problemach.</p><p>Patrycja Pustkowiak w książce „Nocne zwierzęta” stawia na mieszankę stylów – od brutalnego realizmu, przez groteskę, po elementy liryczne, które nadają powieści unikalnego charakteru. To, co wyróżnia powieść polskiej autorki w moich oczach, to umiejętność balansowania między skrajnymi emocjami Tamara, choć tragiczna w swojej codzienności, często budzi w czytelniku uśmiech – jej losy są pełne absurdu, a sposób, w jaki radzi sobie z życiem, jest tak daleki od normy, że w gruncie rzeczy komiczny mocno absurdalny. Autorka nie unika także głębszych refleksji. Poprzez losy Tamary i obraz miasta, w którym żyje, Pustkowiak dotyka problemów współczesnego społeczeństwa – alienacji, braku sensu życia, nałogów, samotności. Moim zdaniem „Nocne zwierzęta” to powieść, która zmusza do myślenia, ale jednocześnie oferuje chwilę oddechu w postaci ironicznego humoru.</p><p>„Nocne zwierzęta” to książka, która porusza do głębi, ale nie oferuje jednocześnie łatwych odpowiedzi. To lektura pełna emocji, która wywołuje jednocześnie smutek, złość i śmiech. Tamara Mortus budzi w czytelniku mieszane uczucia – z jednej strony współczucie, z drugiej zaś irytację jej bezsilnością. Warszawa natomiast staje się symbolem opresji, która zdaje się nie mieć końca. To powieść, która prowokuje do myślenia, nie zostawiając miejsca na obojętność. To jak spojrzenie w lustro – brutalne, ale prawdziwe. Moim zdaniem książka Patrycji Pustkowiak to pozycja dla tych, którzy nie boją się trudnych tematów i nieoczywistych bohaterów. To mocna historia o ludziach przegranych, którzy walczą o przetrwanie, choć wiedzą, że nie mają szans. To także portret współczesnej Warszawy – miasta, które pochłania swoich mieszkańców.</p><p>Reasumując powieść wyróżniają się na tle innych książek z gatunku dramatów miejskich poprzez swoje połączenie czarnego humoru, tragizmu i groteski. To bowiem historia, która pozostaje w pamięci, skłania do refleksji i wywołuje silne emocje. Jeśli szukasz książki, która jest jednocześnie poruszająca i ironiczna, „Nocne zwierzęta” są znakomitym wyborem. Dzieło Patrycji Pustkowiak wciąga, przeżywa czytelnika i w końcu wypluwa, pozostawiając w powietrzu zapach świeżo strawionego alkoholu, moczu i starych ubrań. Jest to zapach Warszawy, którego ani żaden mieszkaniec stolicy, ani tym bardziej żaden turysta nie chce znać.&nbsp;</p>