Mniszkówna. Historia pisarki, która wzruszyła miliony serc

W czasach, gdy kapelusze i rękawiczki były nieodłącznym elementem stroju kobiet, a Warszawa była świadkiem przejazdu dorożek, miłość między osobami z różnych sfer stanowiła skomplikowane wyzwanie. Na tle dworów Podlasia i Mazowsza, Helena przygląda się światu, ewoluuje i realizuje swoje marzenia. Jak odkryć sztukę kochania i bycia kochaną? Chociaż ten dawny świat przeminął, emocje z nim związane pozostają żywe.

Na początku XX wieku, w Sabniach na Podlasiu, młoda wdowa powraca do rodzinnego domu z córeczkami. Jej pragnieniem jest zostanie pisarką. Na co dzień znana jako Halszka, artystyczna dusza, która zachwyca grą na pianinie i malarstwem, najbardziej jednak ceni sobie literaturę. Marzy o napisaniu książki o miłości, lecz jej bliscy bardziej interesują plany matrymonialne i opieka nad domem. Mimo delikatnego wyglądu, Halszka jest nieugięta. Pisze nocami o nauczycielce, która zdobyła serce arystokraty. Jej ojciec, pod wrażeniem determinacji, zasięga porady Bolesława Prusa, który wspiera Halszkę, a następnie finansuje wydanie jej debiutanckiej książki. Modli się, by sprzedało się choć sto egzemplarzy „Trędowatej”, choć faktycznie sprzedano ich setki tysięcy.

Tak zaczyna się historia Heleny Mniszkówny, królowej romansu, która zdobyła ogromną popularność, lecz jej sukces przyniósł jej także wiele trudności. Życie Halszki mogłoby stanowić fabułę jej własnych powieści.

Urodzona jako Rawicz-Radomyska, po pierwszym małżeństwie Chyżyńska, była panią na dworach w Rogalach i Kucharach. Ziemianką, która kreśliła historie z potrzeby serca, niezainteresowana sławą czy zyskami. Napisała trzydzieści książek, w których niejednokrotnie odbijały się fragmenty jej własnych doświadczeń i osobowości.

Dziś Helena Mniszkówna jest mniej pamiętana, choć jej debiutancka powieść „Trędowata” pozostaje znana. Przed wojną ukazała się w szesnastu edycjach i doczekała się trzech adaptacji filmowych. Choć krytycy byli surowi, uznając ją za „romansidło”, książka cieszyła się ogromną popularnością. Nawet po wojnie, gdy jej twórczość była zakazana, czytelniczki z oddaniem przepisywały jej dzieła ręcznie, dzieląc się rękopisami. Dla nich liczyły się emocje, które wzbudzały książki, a nie opinie krytyków. Jak więc można ocenić prawdziwą wartość literatury?

Ta biograficzna powieść o Helenie Mniszkównie stanowi próbę odpowiedzi na te pytania. Zaprasza czytelników do nostalgicznej podróży do dworków Podlasia i Mazowsza, odkrywając świat, gdzie miłość i marzenia były nieodłączne, mimo że czas nieubłaganie niósł zmiany. To historia obserwacji, przemiany i marzeń o miłości, której siła oddziałuje do dziś.