Miłość w czasach zarazy

„Miłość w czasach zarazy” to powieść napisana przez Gabriela Garcię Marqueza, należąca do najbardziej znanych dzieł kolumbijskiego magika pióra. Autor z właściwym sobie humorem, ironią i czułością przedstawia historię miłości dwojga ludzi, pozornie niemożliwej, opisanej niemal z pietyzmem.

Kiedy gwałtownie obudzone uczucia niewydarzonego bękarta i poety Florentino Arizy oraz trzeźwej, rozsądnej Ferminy Dazy przecinają się na ścieżkach ich życia, oboje będą potrzebowali przeszło pół wieku aby znaleźć w sobie wszystko to, czego do tej pory oczekiwali od świata.  Oboje przechodzą przez wszystkie kręgi miłości młodzieńcze zadurzenie, małżeństwo z rozsądku, szalone namiętności, miłości idealizowane i ulotne pragnienia cielesne. Ta niespotykana w dotychczasowej twórczości Garcii Marqueza tematyka i tonacja przysporzyła pisarzowi miliony nowych czytelników na całym świecie.

Opowieść o miłości w wydaniu latynoamerykańskim, gdzie nie ma siły na tym świecie, która powstrzymać może dwoje ludzi przed wspólnym życiem: na tym świecie i we wszystkich innych światach przez wszystkie jego ery i tysiąclecia.