Gabriel García Márquez - sylwetka autora

Data i miejsce urodzenia:

6 Marca 1927 w Aracataca

Data i miejsce zgonu:

17 Kwietnia 2014 w Meksyk

Kraj pochodzenia:

Kolumbia

Język:

kolumbijski

Gatunek literacki:

fantasy, science fiction, literatura piękna obca, literatura obyczajowa, reportaż i literatura faktu, pamiętniki, dzienniki, listy, kulturoznawstwo, antropologia, literatura dla dzieci

Ważne dzieła:

Opowiadania, Milość w czasach zarazy, Rzecz o mych smutnych dziwkach, Szarańcza - Marquez, O miłości i innych demonach, Sto lat samotności, Miłość w czasach zarazy, Miłość w czasach zarazy, Życie jest opowieścią

Nagrody:

Nagroda Nobla w dziedzinie literatury

Gabriel Garcia Marquez to kolumbijski pisarz powieści, reportaży oraz eseji. Urodził się 6 marca 1927 roku w Aracataca w Kolumbii, zmarł 17 kwietnia 2014 roku w Meksyku. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych twórców realizmu magicznego. Na początku swojej kariery pracował w lokalnej gazecie “EL Heraldo” oraz w “El Universal”. Pierwszą powieść “Szarańcza” wydał w 1955 roku.

Popularność zyskał dzięki swoim reportażom, które ukazały się w książce “Opowieść rozbitka”. Najbardziej znana książka kolumbijczyka to “Sto lat samotności”. Opowiada ona o rodzie Buendia, ich życiu codziennym, kulturze i zwyczajach mieszkańców Ameryki Łacińskiej. W dorobku autora znajdują się również takie powieści jak: “Oczy błękitnego psa”, “Miłość w czasach zarazy”, “Raport z pewnego porwania”, Na fałszywych papierach w Chile”. Ostatnią książką jaką napisał była “Wspomnienia moich melancholijnych dziwek”. W 1982 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla za „powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu”. Dziesięć lat wcześniej, w 1972 roku został laureatem Międzynarodowej Nagrody Neustadt.