Mama Mu na huśtawce

<p>Nie dalej jak wczoraj rozmawiałam z moją córką w kuchni i zadałam jej pytanie, jakie zwierzątko jest jej ulubionym. Spodziewałam się, że wskaże psa naszych sąsiadów albo kotka swojej cioci, ewentualnie podium mógł zamknąć pewien jeż, który co jakiś czas pojawia się w naszym ogrodzie i niezmiennie wywołuje w córce ekscytację i wielką radość. Tymczasem odpowiedź to... krowa. Ale jak krowa? Córka czasami wybiera się do dziadków gdzie spędza parę dni na wsi, trudno mi było zatem uwierzyć, aby przez ten czas zakochała się w tym pięknych, choć nieco niedostępnych dla niej stworzeniach. Okazało się jednak, że odpowiedź związana była z bohaterką bajek, które czytamy “na dobranoc” od wielu tygodni, a które często są źródłem głośnego śmiechu mojego dziecka, co jak pewne się domyślacie, nie sprzyja rytuałowi zasypiania! ? &nbsp;</p><p>Czy widzieliście kiedyś huśtająca się krowę na huśtawce? Nie? To nie jesteście jedyni – pan Wrona też nie widział, o czym nie omieszkał powiedzieć swojej przyjaciółce, Mamie Mu. Ta niesforna krowa znowu wpadła na genialny pomysł - tym razem planuje oddać się beztroskiej zabawie! Mama Mu ucieka więc swojemu właścicielowi, porzuca chwilowo wygodną oborę i... przynosi do lasu huśtawkę zrobioną ze znalezionych niedaleko desek i sznurówek. Już tylko chwile dzielą Mamę Mu od szalonych, podniebnych podroży na huśtawce, potrzebuje jednak pomocy Pana Wrony, czy rozsadek przyjaciela odwiedzie tytułową bohaterkę książki “Mama Mu na huśtawce” od realizacji krowiego postanowienia? &nbsp;</p><p>Rzecz w tym, że Pan Wrona niespecjalnie pali się do pomocy. Twierdzi jednocześnie, że krowy przecież się nie huśtają, z czym trudno polemizować, prawda? Jeśli jednak naszej ulubionej krowie uda się nakłonić przyjaciela do pomocy i finalnie zaczepienia huśtawki, radości nie będzie końca, kto zna Mamę Mu ten wie, że nie cofnie się ona przed niczym aby się się uśmiechać i czerpać z życia pełnymi garściami! Moja córka uwielbia ilustracje w tej bajce, zwłaszcza gdy Mama Mu dostaje to czego chce i wygląda na uśmiechniętą - widać to już po okładce, sam jej widok wywołuje ciekawość mojego dziecka. Wracając jednak do historii z Mamą Mu na huśtawce – Pan Wrona ma skrzydła całkiem podobne do rąk, zdecydowanie bardziej poręczne aniżeli krowie kopyta, które nijak idzie wykorzystać do wdrapania się na drzewo i powieszenia huśtawki na gałęziach. Pojawia się jeszcze jeden palący problem – jak się rozhuśtać? Może pora wykorzystać ogon? Świetny pomysł! Ale co później, jak zatrzymać huśtawkę? Pan Wrona nie chętnie widzi dla siebie szansę aby ustawiać się przed huśtawką, obawia się&nbsp; „dostać krową w głowę”, a przecież jak powszechnie wiadomo wszystkim dzieciom, huśtawka nie ma hamulców ? &nbsp;</p><p>Jujja i Tomas Wieslander po raz kolejny zachwycają stworzonym przez siebie tekstem, który okazuje się bardzo dowcipny, humor dotyczy absurdalnych pomysłów szalonej krowy i torpedowania ich przez rozsądnego ptaka, a dialogi między wspomnianą dwójką często przypominają rozmowy samych dzieci - niemożliwe nie istnieje! Autorzy zachowania naturalne dla maluchów z powodzeniem zamieniają w kolejne absurdy. Co również warte podkreślenia, komizmu sytuacji dopełniała ilustracje Svena Nordqvista: pełne rubasznych szczegółów, daleko wykraczające poza tekst, ciepłe oraz&nbsp;wesołe, zupełnie pozbawione przemocy czy też “czarnych charakterów”. Książki z Mamą Mu w roli głównej rozbawią największych ponuraków, choć takich przecież próżno szukać wśród naszych kochanych dzieci, które jeśli nie mają okazji do uśmiechu, to szybko potrafią ja sobie znaleźć! ? &nbsp;</p><p>&nbsp;W całej serii tytułowa bohaterka nieustannie sprawdza, co interesującego jest w zabawach maluchów. Mama Mu nie cofnie się przed niczym, aby spełniać swoje marzenia, rezolutnie przy tym zauważa, że „gdy jest się krową, nie można wciąż tylko żuć trawy i gapić się przed siebie”. Nie dajcie się jednak zwieść, choć fabuła nie prezentuje się jakoś szczególnie rozbudowaną, to trzeba zauważyć, że każdorazowo służy autorom jako droga do morału, a wszystkie ksiązeczki przedstawiające Mamę Mu w akcji służą przede wszystkim obudzeniu w dzieciach przekonania, że jeśli bardzo czegoś chcą, to mogą to dostać, nie można tylko się poddawać! ? Tekst w ksiązce “mama Mu na huśtawce” nie zajmuje wiele miejsca, jednak cała opowieść została napisana z pomysłem, widoczna jest miedzy słowami oryginalność podejścia i wsłuchanie się w potrzeby najmłodszych czytelników. &nbsp;<br>&nbsp;<br>“Mama Mu na huśtawce” to publikacja przeznaczona głownie dla najmłodszych dzieci, stawiających swoje pierwsze kroki w nauce czytania za sprawą poręcznego formatu książki oraz obecnych w niej dużych literek. Dla dzieci, które czytanie mają dopiero przed sobą, książki okażą się z kolei inspirującym spędzaniem czasu z rodzicami, gdzie obecne w niej obrazki umożliwiają dzieciom śledzenie akcji i czerpanie radości z dobrej zabawy w towarzystwie Mamy Mu.&nbsp;</p>

<p>Za oknem szaro i deszczowo, co raz mniej tych słonecznych dni, które sprzyjają wychodzeniu z dzieckiem na plac zabaw i czerpaniu przyjemności z dobrej zabawy. Przyznaje to z żalem, bowiem mój synek w tym roku poszedł do przedszkola i czasami po powrocie do domu marudzi, że tęskni za letnimi wakacjami, które rzeczywiscie w tym roku były pełne przygód z uwagi na pomoc dziadków, którzy bardzo chętnie zajmowali się Krystianem i nie pozwalali mi się nudzić. Dziś przy śniadaniu rozmawiałam z synem i okazało się, ze najbardziej brakuje mu huśtawki, zwłaszcza że mąż miał ją zamontować na ogrodzie, ale uznaliśmy, że ten pomysł zrealizujemy na wiosnę, inaczej nasze dziecko pewnie wolałoby siedzieć mokre w deszczu byle tylko mieć sposobność do huśtania się ? Pozostały nam bajki dla dzieci i nieograniczona wyobraźnia, a tak się składa, że aktualnie w programie mamy książki z Mamą Mu w roli głównej, a pocieszna krowa zaskakuje swoimi pomysłami: tym razem zapragnęła zbudować własną huśtawkę i potrzebuje w tym zakresie pomocy swojego przyjaciela, Pana Wrony. &nbsp;<br><br>Czy Pan Wrona chętnie podjął wyzwanie w budowaniu huśtawki? Niekoniecznie... ? Przytomnie zwrócił uwagę swojej przyjaciółce, że przecież kto to widział, aby krowa wesoło się huśtała - jak utrzymać równowagę, co zrobić z ogonem, jak się zmiescic na huśtawce i jak ją potem zatrzymać? Sporo tych palących pytań i wątpliwości w głowie Pana Wrony się zrodziło i pewnie gdyby miał inne towarzystwo, udałoby się odwieść od pomysły przyjaciółkę. Ale nie tym razem! Mama Mu nie znosi się nudzić, a kiedy patrzy przez okno obory i dostrzega w oddali śmiejące się i doskonale bawiące przy huśtawce dzieci, postanawia, że wybuduje swoją własną! Urywa się wiec właścicielowi, znika na jakiś czas, a zebrane po drodze deski i sznurówki wykorzystuje do budowy wymarzonej ławki. Pan Wrona jeszcze jakiś czas marudzi i psioczy, w końcu jednak przyznaje Mamię Mu rację, że lepiej się bawić, niż się nudzić! Rezygnuje jednak z bujania swojej przyjaciółki na huśtawce w obawie, że dostanie ogonem albo co gorsze, nadzieje się na jej rogi podczas podniebnych akrobacji! ? &nbsp;</p><p>Zastanawiałam się parę razy jak wygląda małżeństwo Jujji i Tomasa Wieslander, jeśli oboje prezentują na co dzień humor widoczny w swoich w swoich ksiązkach, to domyślam się, że wiodą udane, szczęśliwe życie. Humor w Mamie Mu jest bowiem sprawą kluczową - autorzy sięgają daleko poza granice absurdu, udowadniają, że niemożliwe nie istnieje, a przy tym posługują się językiem zrozumiałym dla dzieci - zdarzyło się parokrotnie podczas czytania recenzowanej bajki, że moje dziecko śmiało się z powodów dla mnie kompletnie nie zrozumiałych, co uznałam za najlepsza recenzję Mam Mu, ale napisałam wam trochę więcej, abyście mieli świadomość jakie szalone emocje wywołują w maluchach książki Jujji i Tomasa Wieslander ?&nbsp;</p>