Człowiek od wieków czuł pierwotną więź łączącą go z psami, a znacznie wcześniej z wilkami. Z jednej strony stanowiły niebezpieczeństwo, z drugiej fascynowały i wręcz magnetycznie przyciągały uwagę Ze słowiańskich wierzeń ludowych zrodziła się postać wilkołaka – pół człowieka, pół bestii, który podczas pełni księżyca tracił świadomość i poddawał się swoje pierwotnym instynktom, nierzadko będąc w tym stanie zagrożeniem dla innych ludzi. Gdzie w literaturze możemy znaleźć postać wilkołaka? 

Pierwszym nawiązaniem, jakie przychodzi mi do głowy jest… Bajka o Czerwonym Kapturku Braci Grimm. Czyż to nie gadający wilk próbował przechytrzyć (a w starszych wersjach bajki- dokonał tego) małą dziewczynkę? Jeśli chodzi opowieści, najłatwiej chyba skojarzyć wilkołaki z dwiema książkami z literatury fantastycznej, mimo że odgrywają tam drugoplanowe role. W „Zmierzchu” Stephenie Meyer występuje wataha ludzi-wilków, w których obudziły się pierwotne instynkty ze względu na zbyt dużą ilość wampirów w pobliżu. Drugą książką jest „Harry Potter” J. K. K. Rowling, gdzie to Remus Lupin okazuje się mieć skrywaną tajemnicę w postaci przemiany w wilkołaka, a Fenrir Greyback w budził postrach w szeregach Śmierciożerców. 

Inną pozycją, która na pierwszym miejscu stawia tę fantastyczną istotę, jest „Rok Wilkołaka” Stephena Kinga. Mistrz horroru tym razem w swej historii tworzy bestię, która zaczyna terroryzować pewne miasteczko. Jaka jest prawda? Kto stoi za atakami na mieszkańców?

Ciekawą pozycją jest też „Wycie w ciemności. Wilki i wilkołaki Europy”, w której Bartłomiej  Sala zebrał około 60 postaci będących wilkołakami w literaturze, filmie czy wśród podań ludowych. Jest to zbiór zarówno wiedzy teoretycznej, jak i wszelkich ciekawostek które udało się ustalić odnośnie każdego z nich. Jeśli szukasz źródła zbiorczego lub interesują cię szczegóły odnośnie którejś z postaci, koniecznie sprawdź tę pozycję.

Wilkołaki chętnie wykorzystywani są jako postaci pierwszoplanowe w literaturze fantastycznej dla młodzieży, często partnerują innym stworzeniom fantastycznym (jak na przykład wampiry). Bardzo często łączone z romansami, stanowią historię pełną akcji, emocji oraz poczucia humoru. Katarzyna Berenika Miszczuk w serii „Wilk: czy Patricia Briggs w serii „Alfa i Omega” stworzyły takie właśnie postaci, wypełniając wykreowany świat magią i zjawiskami nadprzyrodzonymi. 

Ciekawą pozycją są też „Wilkozacy” Rafała Dębskiego, czyli społeczności Kozaków posiadających dość nietypowe moce. Ich historia jest główną osią fabularną całej serii.