Księgarz z Kabulu

Jesienią 2001 roku, gdy reżim talibów zaczynał chylić się ku końcowi, norweska dziennikarka Åsne Seierstad przybyła do zrujnowanego Kabulu. Tam spotkała wyjątkowego księgarza i wydawcę, Sułtana Chana, który mimo nieustających represji nie poddawał się i dalej prowadził swoją działalność. Elegancja i wykształcenie Chana, jak również jego pasja do kultury i sztuki, zafascynowały Seierstad. Zachwyciła ją jego umiejętność prowadzenia długich rozmów o afgańskich tradycjach i kulturze. Zainteresowana, przyjęła zaproszenie Sułtana do zamieszkania z jego rodziną na trzy miesiące, co pozwoliło jej stworzyć wyjątkową opowieść o codziennym życiu i obyczajach afgańskich, odkrywanych z perspektywy europejskiej.

Podczas pobytu u Chana, Seierstad dostrzegła też jego drugą, mniej przyjazną stronę. W życiu rodzinnym objawiał się jako patriarchalny autokrata, opierający swoje decyzje na tradycyjnych zasadach plemiennych. Dziennikarka obserwowała przygotowania do jego kolejnego ślubu i dramatyczne sytuacje, w których znalazła się jego pierwsza żona. Åsne miała możliwość wysłuchania opowieści pozostałych członków tej dużej rodziny, co pozwoliło jej na głębokie zaangażowanie się w życie tej małej wspólnoty. Rodzina Chana stała się symbolicznym odzwierciedleniem złożonych losów i wyzwań, z jakimi mierzy się współczesny Afganistan.