Księga ksiąg utraconych

Poemat „Margites” autorstwa Homera, pierwszy utwór komiczny w literaturze, zaginął i jest znany wyłącznie dzięki wzmiankom w dziełach innych pisarzy, jako że pamięć jego wykonawców była krótka. Po śmierci Richarda Burtona jego prace uległy zniszczeniu, lecz nie z inicjatywy jego żony, mimo że często obarcza się ją winą. Niedokończone powieści Dostojewskiego nie zostały utracone, lecz połączone przez autora w jedną całość, tworząc „Braci Karamazow”. Los mitycznej powieści Brunona Schulza pt. „Mesjasz” pozostaje nieznany i osoby, które mogłyby coś o niej powiedzieć, już nie żyją: m.in. jego bratanek Alex, szwedzki ambasador Öberg oraz Jerzy Ficowski. Wiele dzieł, w tym manuskryptów, zaginęło i Stuart Kelly zajmuje się ich rekonstrukcją, bazując na dostępnych dokumentach i zapiskach. W niektórych przypadkach nie jest pewne, czy te księgi rzeczywiście istniały w formie, jaką im przypisujemy, jak to jest z księgami Starego Testamentu. Pojawiają się także wątpliwości dotyczące istnienia samych autorów, przykładem może być Homer, który według niektórych badaczy był kolektywną nazwą dla grupy recytatorów.