Wyjdź za mnie

<p>Gdyby ktoś mi powiedział, że kiedyś przeczytam taką książkę jak „Wyjdź za mnie” i że mi się spodoba, to bym nie uwierzyła. Jednak nigdy nie mów nigdy. Wizyta w Kauflandzie wystarczyła, by przekonać mnie do zgarnięcia z półki zmiętego i zakurzonego egzemplarza książki Lisy Kleypas. Żeby było jasne, mój sprzeciw wobec tej konkretnej książki nie ma nic wspólnego z faktem, że jest to romans, ale z tym, że jest to gatunek, który w ogóle mnie nie interesuje, choć ostatecznie okazuje się, że niesłusznie ?</p><p>Centralną bohaterką opowieści jest Amelia Hathaway - młoda dziewczyna, osierocona przez matkę i ojca, która została obarczona ciężarem ogarniania rodziny, gdyż starszy brat po prostu się stoczył, a jego cztery młodsze siostry stały się dla niego obojętne. Chcąc zapewnić rodzinie nowy początek z dala od Londynu, Amelia przekonuje brata do przyjęcia niespodziewanego spadku pozostawionego mu przez dalekiego wuja i wszyscy przenoszą się do nowego domu w Hampshire. Ale życie Amelii wkrótce zostanie wywrócone do góry nogami, ponieważ spotka się z facetem ze swoich marzeń. Cygan Cam Rohan wywoła w niej niespotykane dotąd emocje i postawi ją twarzą w twarz z samą sobą i granicami, jakie wyznaczyła w swoim dotychczasowym życiu.</p><p>To, co najbardziej czarowało mi w Lisie Kleypas i jej dziele „Wyjdź za mnie”, to ożywiony sposób, w jaki nakreśliła dziewiętnastowieczny Londyn. Zakładam, że przeprowadziła szerokie i szczegółowe badania, ale nadal jest to bardzo trudne dla autora, aby nadać swojej książce odczucie i puls zupełnie innej epoki niż jego własna. Nawet rozmowy przywołują coś z romantyzmu pisarzy tego świata, takich jak Jane Austen i Charlotte Bronte.</p><p>Amelia to dziewczyna, która wcześnie musiała przekonać się o niesprawiedliwości i brutalności życia, gdyż zamiast cieszyć się młodością i idącymi za tym przyjemnościami, zmuszona była wziąć na siebie odpowiedzialność nie tylko za dom, ale i całą rodzinę. Ten fakt w połączeniu z jej nieśmiałą naturą sprawia, że staje się zamknięta w sobie, niespokojna i zbyt dojrzała jak na swój wiek; dopiero gdy w jej życie wkracza Cam, powoli zaczyna odblokowywać swoje emocje i uciekać od opresyjnych granic, w których została uwięziona.</p><p>Niestety w „Wyjdź za mnie” jednym, co mnie irytuje jest Cam Roham. Jako mężczyzna posiada bardzo wiele elementów, których nie znoszę w facetach, a mianowicie egoizm, nadmierną arogancję, ale także nadmierną pewność siebie i przekonanie że żadna kobieta nie oprze się jego urokowi. Jednak najbardziej niepokojącym elementem jego charakteru jest obsesja na punkcie swojego cygańskiego pochodzenia, które według niego wyróżnia go spośród innych, czego nie zapomina nam nieustannie i bezustannie podkreślać .Z drugiej strony oczywiście przeszkadza mu to, że inni traktują go z tego powodu inaczej. Ale jakże by inaczej, skoro on sam ciągle mówi o wolności i alternatywnej naturze cygańskiego życia?</p><p>Patrząc na moją ocenę można by wysnuć wniosek, że „Wyjdź za mnie” nie jest książką, która mi się podobała, ale szczerze mówiąc jest zupełnie odwrotnie. &nbsp;Książka naprawdę bardzo mnie ekscytowała. Związek Amelii i Cama, choć rozwija się w znacznie szybszym tempie niż bym chciała, zyskał moje szczere zainteresowanie od pierwszej do ostatniej strony, a mimo wszelkich zastrzeżeń czułam więź ze wszystkimi bohaterami, zwłaszcza z drugą starszą siostrą Amelii, cichą Winifred i tajemniczym Merippenem - służącym rodziny, który jest dla niej niczym drugi brat. Najprawdopodobniej nie będzie to ostatnia książka Lisy Keypas, którą przeczytałam. ?</p>

<p>Cóż mogę napisać, bardzo spodobał mi się ten pierwszy tom. „Wyjdź za mnie” można byłoby określić spin-offem popularnej powieści „Jesienne zauroczenie” z serii „Wallflowers”. Ku mojej radości, w „Wyjdź za mnie” spotykamy się z niektórymi charyzmatycznymi postaciami z tej książki, zwłaszcza z naszym surowym i lodowatym hrabią Westcliffem, ponieważ Hathawayowie wprowadzają się obok jego posiadłości Stony Cross Manor w Hampshire.</p><p>Jak zwykle, z dużą przyjemnością sięgnęłam po sarkastyczne, zmysłowe i bogate pióro Lisy Kleypas. Z czytaniem jej książek jest jak z piciem wina. Gdy wypije się jeden kieliszek, to mimowolnie ma się ochotę na więcej. Tak więc dałam się pochłonąć jej lekkiemu i porywającemu romansowi, okraszonemu się przez zabawne i komiczne momenty, ale także przez przygody i namiętności. Samo przeczytanie nie zajęło mi wiele czasu. Przy swojej lekkości pióra, Lisa Kleypas zaskoczyła mnie mroczniejszym klimatem i dojrzalszą konstrukcją niż w poprzednio przeczytanych przeze mnie powieściach autorki. Takie wrażenie rodzi się z tematów, które Kleypas przywołuje w książce, takich jak hazard, żałoba, czy miejsce obcokrajowców w obrębie arystokracji.&nbsp;</p><p>Oczywiście w „Wyjdź za mnie” głównym wątkiem jest związek dwojga namiętnych kochanków – czuła i delikatna Amelia oraz ognisty i mroczny Cam. Są jak magnesy i choć wszystko im się sprzeciwia, wszystko zdaje się ich równie mocno przyciągać. Rosnące napięcie między tymi dwoma przeciwieństwami, a także ta przeklęta chemia, która potrafi nami rządzić, oferuje słodkie i ekscytujące romantyczne i sentymentalne chwile, wypełnione czułością i zmysłowością. Trzeba powiedzieć, że ujawniając świat Cyganów, Lisa Kleypas podejmuje dość zuchwałe ryzyko, ale wydaje mi się, że świetnie sobie poradziła i nie przekroczyła żadnych granic. Nieznany, ale urzekający świat, pełen legend i tradycji otworzył się przed Amelią, a ja z przyjemnością dowiedziałam się więcej o nich. Choć uwaga skupia się na tym ujmującym duecie, autorka w „Wyjdź za mnie” portretuje oczywiście również członków rodziny, której odkrywanie jest jak najbardziej wzruszające i ujmujące. Rzeczywiście, każdy członek tego rodzeństwa wydaje się mieć swoje własne słabości i uważam ten wybór za najbardziej trafny i uderzający. Tym samym daleko nam do stereotypowych i idealnych postaci często serwowanych w romansach historycznych. Leo ma złe skłonności, Winnifred cierpi na słabe zdrowie z powodu powikłań, także Poppy i Beatrix, najmłodsze dzieci, nie wydają się być pozbawione ciemnych stron. Dodając Merippena Lisa Kleypas dzięki stworzonym postaciom zdołała utrzymać mnie w ciągłym zainteresowaniu, podczas gdy nasza dwójka głównych bohaterów nie była w centrum uwagi, ukazując kochający i matczyny punkt widzenia swojej bohaterki. Szybko przywiązałam się do każdego z nich i nie mogę się doczekać, by wkrótce spotkać się z nimi ponownie, by pogłębić to pierwsze i ożywcze spotkanie.</p><p>„Wyjdź za mnie” to bardzo dobry początek sagi Pani Kleypas, chociaż czytanie tak bogatej w bohaterów powieści nie będzie najłatwiejszym zadaniem, tym bardziej, że wszyscy mają swoje specyficzne cechy i pokręcone osobowości. &nbsp;W każdym razie to piękny romans z XIX wieku i jeśli tylko lubicie drogie panie takie klimaty, to warto!!!</p>