Wehrmacht w walce miejskiej 1939-1942

Podczas pierwszych dni września 1939 roku, gdy Niemcy rozpoczęli natarcie na Warszawę, ich siły szybko wplątały się w zacięte walki miejskie, nie będąc do końca przygotowane na specyficzne wyzwania, jakie takie starcia niesie ze sobą. Kiedy w 1941 roku rozpoczęła się inwazja na Związek Radziecki, sytuacja ta stała się jeszcze bardziej dotkliwa. Okazało się, że bez zdobycia kluczowych punktów komunikacyjnych w miastach, które często były zdecydowanie bronione przez Armię Czerwoną, było niemożliwe zarówno utrzymanie kontroli nad zdobytym terenem, jak i zapewnienie ciągłego zaopatrzenia. Niniejsza książka analizuje rozwój niemieckiej strategii walki w obszarach miejskich, bazując na regulaminach, dziennikach działań wojennych, raportach i wielu innych źródłach, pokazując zarówno przejściowe sukcesy tej koncepcji, jak i jej kulminację w bitwie o Stalingrad.