Osiem cztery. Bombel. Bocian i Lola

W jednym tomie zebrano trzy powieści Mirosława Nahacza, tworząc wyjątkowy portret generacji poszukującej sensu życia poprzez różnorodne doświadczenia. "Osiem cztery" to autentyczne przedstawienie młodych ludzi, którzy szukają swojej drogi poprzez miłość, zabawę i eksperymenty z rzeczywistością. Nahacz, już jako osiemnastolatek z Beskidu Niskiego, udowodnił nieprzeciętne wyczucie języka, co potwierdza jego debiut.

Kolejna powieść, "Bombel", to poruszający monolog prowadzony na przystanku autobusowym przez wiejskiego pijaczka. Ta pełna humoru, a zarazem przejmująca opowieść, pokazuje życie i otaczający nas świat, w którym odnajdujemy coś z siebie. Postać Bombla uosabia ludzkie sprzeczności: zdolność do przetrwania mimo samozniszczenia, co Helena Zaworska celnie opisuje jako znane każdemu z doświadczeń osobistych i zbiorowych.

Trzecia powieść, "Bocian i Lola", napisana po przeprowadzce Nahacza do Warszawy, stanowi fascynującą wędrówkę po niepewnej rzeczywistości. Pojawiają się pytania o istnienie zmieniaczy czasu czy samej Loli. Czy halucynacje przeminą, czy też naprawdę nadszedł koniec świata? W tej książce, jak twierdzi Jarosław Lipszyc, Nahacz osiąga poziom polskiego Burroughsa.

Styl prozy Nahacza jest niezwykle unikalny, jakby sam głos rzeczywistości przemawiał przez jego pisarstwo. Czytając jego utwory, ma się wrażenie słuchania kogoś bardzo rzeczywistego, mimo braku konkretnej osoby. Andrzej Stasiuk trafnie zauważa, że Nahacz jako wybraniec potrafił w wyjątkowy sposób uchwycić tę narrację.

To jubileuszowe wydanie jest hołdem dla przedwcześnie zmarłego pisarza, publikowanym z okazji dwudziestopięciolecia Wydawnictwa Czarne, pokazując jego niezwykłe dziedzictwo literackie.