Hipis

Wyjątkowa książka spotyka swojego czytelnika w odpowiednim momencie. Tak w skrócie mogę opisać moje spotkanie z tą książką.
Kiedy ta lektura trafiła w moje ręce, nie wiedziałam jeszcze, dokąd mnie zaprowadzi. Nie miałam też najmniejszego pojęcia, że to nasze spotkanie będzie tak miłe i tak bardzo potrzebne.

Chciałbym od razu uspokoić tych ludzi, którzy kręcą nosem na samą wzmiankę o dziełach Paulo Coelho. Ta książka jest inna. Książka jest częściowo napisana jako autobiografia, co daje mały wgląd w życie pisarza.

Czytając tę książkę, nasunęły mi się pewne analogie; tak naprawdę każde pokolenie poszukuje samego siebie. I nie ma znaczenia, czy pokolenie to nosi jakąś znaną wszystkim nazwę - hippisi czy pokolenie Y. Wszyscy próbujemy znaleźć swoje miejsce pod słońcem. Każdy z nich próbuje odnaleźć swoje prawdziwe "ja".
Najciekawsze jest to, że wszystkie te poszukiwania prowadzone są w ten sam sposób - szuka się odpowiedzi w Bogu, w ezoteryce. Jak to się mówi, sztuki się nie zmieniają, zmieniają się tylko aktorzy.

„Hipis” to wspaniała książka, która zainteresuje wszystkie pokolenia. Zarówno tych, którzy w młodości szukali siebie i odnaleźli, jak i tych, którzy nadal szukają i chcą pojechać do Indii, aby zaczerpnąć duchowości. Ta książka jest po prostu tak serdeczna i fascynująca, że czytając ją, nie zauważa się upływu czasu. Historia życia autora jest bardzo fascynująca, gdy zostanie nam już tylko 20 stron, czytelnik zaczyna się zastanawiać, jak autor zmieści na nich resztę podróży. Zamykając książkę, zastanawiamy się, czy będzie jeszcze jedna szansa, aby zajrzeć w głąb historii życia autora i zrozumieć, co i jakie wydarzenia ukształtowały go tak, że jest tym, za co my, jego fani, go kochamy.
Ta książka daje nam wiedzę, że każde wydarzenie, każdy wybór, którego dokonujemy w naszym codziennym życiu, będzie podstawą tego, jakie będzie nasze jutro. Ponieważ dziś kładziemy fundamenty pod to, jak będziemy żyć jutro.

Każda osoba, którą spotykamy na naszej życiowej drodze, jest także pewnego rodzaju drogowskazem, który przybliża nas do naszego prawdziwego Ja. Tego dnia, kiedy Paul zgodził się towarzyszyć Carli w jej szalonej podróży, nie wiedział, dokąd ją ona zaprowadzi. I myślę, że każdy z nas miał bardzo dobre chwile, kiedy dał się wciągnąć w wydarzenia, których nie planował. Ponieważ w życiu nie da się wszystkiego zaplanować.
Mimo że losy poszczególnych krajów i ich mieszkańców różnią się od siebie, każdy czytelnik będzie mógł znaleźć podobieństwa do wydarzeń przedstawionych w książce. Ja z kolei poznałam wiele nowych wydarzeń historycznych, które uświadomiły mi, że każdy widzi zło w innych rzeczach. I zawsze każdy będzie bliższy swojemu własnemu doświadczeniu. Ale my, ludzie, jesteśmy naprawdę tacy sami. Wszyscy mamy takie same pragnienia, potrzeby, marzenia, tylko kontekst jest inny. I nie ma znaczenia, czy jesteś kapitalistą, Brazylijczykiem, czy zagubioną Holenderką - podążamy tymi samymi drogami. W poszukiwaniu szczęścia.

O tej książce, mimo jej rozmiarów, można by wiele powiedzieć. Będzie ona jednak bardziej wartościowa, jeśli każdy przeczyta ją samodzielnie, odnajdując cytaty bliskie własnemu sercu, wyciągając analogie, które odnoszą się do jego własnego życia. I niech Was nie przeraża fakt, że autorem tego dzieła jest Paulo Coelho. Nie jest to książka, która budzi sceptycyzm, jest lekka, autobiograficzna i wystarczająco przyjemna, aby uświadomić sobie, że chwile w naszym życiu, które dobrze pamiętamy, są dla nas ważne na wiele sposobów.
Mogę bez wyrzutów sumienia powiedzieć, że jest to najlepsza książka, jaką przeczytałam w tym roku.

W internecie znajdziecie sporo list książek, które powinno się przeczytać w młodości.
W tego rodzaju zestawieniach bardzo często pojawiają się „Buszujący w zbożu”, „Szukając Alaski”…
Nigdy jednak nie widziałam tam „Hipisa”.
Wielka szkoda, bo moim zdaniem to pozycja obowiązkowa dla osób, które wkraczają w dorosłość!

To było moje pierwsze, ale na pewno nie ostatnie spotkanie z Paulem Coelhem.
Przyklejałam znacznik dosłownie na co drugą stronę i ciągle podkreślałam długie fragmenty powieści. Co więcej, książka otrzymała ode mnie 5 gwiazdek na Goodreads.
Piszę te wszystkie rzeczy po to, żeby pokazać Wam, jak bardzo zachwycił mnie „Hipis”.

To książka o poszukiwaniu sensu, próbach zrozumienia samego siebie, miłości, wyzwoleniu… Wbrew pozorom wcale nie tylko dla osób zafascynowanych sposobem życia hipisów, bo prawdy, jakie zostają tu przekazane, są niezwykle uniwersalne i każdy może wprowadzić je w życie!

Setki złotych myśli, które zapamiętam na długo. Niezwykle mądre spojrzenie na świat i wiele lekcji, które zmieniły sposób, w jaki sama go postrzegam.

Wspaniałe zakończenie – nie jest wyidealizowane, a bardzo prawdziwe, ale jednocześnie niesamowicie piękne…

Mogłabym godzinami pisać o tej książce, ale zdaje mi się, że nawet kilkustronicowa recenzja nie oddałaby klimatu tej powieści.
Sięgnijcie po „Hipisa”, jeśli przytłacza Was rzeczywistość, jeśli czujecie się w niej zagubieni. Książka wcale nie jest pochwałą narkotyków czy rozwiązłości, z którymi to tak wiele osób łączy hipisów.

Wskoczcie razem z bohaterami „Hipisa” do magic busa i przeżyjcie podróż, która odmieni Wasz sposób patrzenia świat! Obiecuję, że nie pożałujecie!

Wyjątkowa książka spotyka swojego czytelnika w odpowiednim momencie. Tak w skrócie mogę opisać moje spotkanie z tą książką.
Kiedy ta lektura trafiła w moje ręce, nie wiedziałam jeszcze, dokąd mnie zaprowadzi. Nie miałam też najmniejszego pojęcia, że to nasze spotkanie będzie tak miłe i tak bardzo potrzebne.

Chciałbym od razu uspokoić tych ludzi, którzy kręcą nosem na samą wzmiankę o dziełach Paulo Coelho. Ta książka jest inna. Książka jest częściowo napisana jako autobiografia, co daje mały wgląd w życie pisarza.

Czytając tę książkę, nasunęły mi się pewne analogie; tak naprawdę każde pokolenie poszukuje samego siebie. I nie ma znaczenia, czy pokolenie to nosi jakąś znaną wszystkim nazwę - hippisi czy pokolenie Y. Wszyscy próbujemy znaleźć swoje miejsce pod słońcem. Każdy z nich próbuje odnaleźć swoje prawdziwe "ja".
Najciekawsze jest to, że wszystkie te poszukiwania prowadzone są w ten sam sposób - szuka się odpowiedzi w Bogu, w ezoteryce. Jak to się mówi, sztuki się nie zmieniają, zmieniają się tylko aktorzy.

„Hipis” to wspaniała książka, która zainteresuje wszystkie pokolenia. Zarówno tych, którzy w młodości szukali siebie i odnaleźli, jak i tych, którzy nadal szukają i chcą pojechać do Indii, aby zaczerpnąć duchowości. Ta książka jest po prostu tak serdeczna i fascynująca, że czytając ją, nie zauważa się upływu czasu. Historia życia autora jest bardzo fascynująca, gdy zostanie nam już tylko 20 stron, czytelnik zaczyna się zastanawiać, jak autor zmieści na nich resztę podróży. Zamykając książkę, zastanawiamy się, czy będzie jeszcze jedna szansa, aby zajrzeć w głąb historii życia autora i zrozumieć, co i jakie wydarzenia ukształtowały go tak, że jest tym, za co my, jego fani, go kochamy.
Ta książka daje nam wiedzę, że każde wydarzenie, każdy wybór, którego dokonujemy w naszym codziennym życiu, będzie podstawą tego, jakie będzie nasze jutro. Ponieważ dziś kładziemy fundamenty pod to, jak będziemy żyć jutro.

Każda osoba, którą spotykamy na naszej życiowej drodze, jest także pewnego rodzaju drogowskazem, który przybliża nas do naszego prawdziwego Ja. Tego dnia, kiedy Paul zgodził się towarzyszyć Carli w jej szalonej podróży, nie wiedział, dokąd ją ona zaprowadzi. I myślę, że każdy z nas miał bardzo dobre chwile, kiedy dał się wciągnąć w wydarzenia, których nie planował. Ponieważ w życiu nie da się wszystkiego zaplanować.
Mimo że losy poszczególnych krajów i ich mieszkańców różnią się od siebie, każdy czytelnik będzie mógł znaleźć podobieństwa do wydarzeń przedstawionych w książce. Ja z kolei poznałam wiele nowych wydarzeń historycznych, które uświadomiły mi, że każdy widzi zło w innych rzeczach. I zawsze każdy będzie bliższy swojemu własnemu doświadczeniu. Ale my, ludzie, jesteśmy naprawdę tacy sami. Wszyscy mamy takie same pragnienia, potrzeby, marzenia, tylko kontekst jest inny. I nie ma znaczenia, czy jesteś kapitalistą, Brazylijczykiem, czy zagubioną Holenderką - podążamy tymi samymi drogami. W poszukiwaniu szczęścia.

O tej książce, mimo jej rozmiarów, można by wiele powiedzieć. Będzie ona jednak bardziej wartościowa, jeśli każdy przeczyta ją samodzielnie, odnajdując cytaty bliskie własnemu sercu, wyciągając analogie, które odnoszą się do jego własnego życia. I niech Was nie przeraża fakt, że autorem tego dzieła jest Paulo Coelho. Nie jest to książka, która budzi sceptycyzm, jest lekka, autobiograficzna i wystarczająco przyjemna, aby uświadomić sobie, że chwile w naszym życiu, które dobrze pamiętamy, są dla nas ważne na wiele sposobów.
Mogę bez wyrzutów sumienia powiedzieć, że jest to najlepsza książka, jaką przeczytałam w tym roku.

Zazwyczaj nie czytam książek non-fiction, ale lektura "Hipis" Paula Coelho naprawdę mnie zaskoczyła. Była bardzo podnosząca na duchu i pouczająca, ponieważ jej akcja toczyła się jakiś czas temu, w latach 60. i 70. Jestem ciekawa, czy przeczytam inne książki tego autora.

Paulo napisał swoją historię oczami młodszego siebie, kiedy to rozpoczął swoją podróż w kierunku zostania pisarzem, spotykając po drodze przyjaciół na początku lat 70. Wszystko zaczęło się w pociągu śmierci jadącym do Boliwii. Następnym przystankiem był Magiczny Autobus z Europy. Paulo Coelho zabrał swoich czytelników na przygodę do czasów, gdy masowo można było podróżować po całej Europie i poznawać po drodze nowych przyjaciół. Hippisi nie mieli wtedy, i nadal nie mają, dokładnej definicji. W latach 70. każdy miał swoją własną definicję hippisów. Gdyby ktoś zapytał o to hippisów, nie mieli oni jednej definicji, ani w ogóle żadnej definicji. Nie starali się nadawać sobie etykietek. Szukali swojego celu i sensu życia. Podczas swojej podróży Paulo spotkał wielu hippisów, z których wszyscy, jak twierdzi, byli silnymi jednostkami poszukującymi głębszego sensu życia. Paulo poznał styl życia hippisów, więzi międzyludzkie i to, co się dzieje, gdy człowiek daje dwóm duszom czas na poznanie się. Paulo spotkał wtedy osobę, która wywarła ogromny wpływ na jego życie. Miała na imię Karla, Jugosłowianka, która była jego pierwszą miłością. Pojechała z nim Pociągiem Śmierci i była bardziej skupiona na samej podróży niż na stylu życia hipisów. Podczas podróży zostali rozdzieleni i uwięzieni w Boliwii. Paulo został brutalnie pobity i zamknięty w więzieniu, co było dla niego bardzo traumatycznym przeżyciem. W końcu udało im się ponownie połączyć, ale nie na długo. Zanim się rozstali, Karla nauczyła Paulo, jak pozwolić sobie na napełnianie i opróżnianie serca miłością. Nauczyła go także, jak przetrwać trudne chwile. Karla nigdy niczego nie słodziła, gdy chodziło o Paulo. Nie była łagodna, ale to pomogło Paulo na dłuższą metę. Wprowadziła go na własną drogę i nauczyła podążać za swoimi marzeniami i pasjami. Na swojej drodze Paulo spotkał również irlandzką parę, która była na skraju rozstania. Dzięki radom Karli Paulo przekonał ich, by pozostali razem. Dla reszty świata hipisi po prostu krzyczeli, kim są i za czym się opowiadają. Paulo Coelho dał czytelnikom osobisty wgląd w styl życia hipisów i w to, kim naprawdę są i o co im tak naprawdę chodzi.

Paulo przeszedł wielką zmianę. Z naiwnego, młodego człowieka, który marzył o tym, by zostać pisarzem, zaangażował się w zupełnie nowy styl życia, który zmienił jego sposób postrzegania ludzi i całego świata. Karla również przeszła przemianę. Była zwykłą dziewczyną, która chciała odnaleźć swój cel i tak też się stało. Na swojej drodze spotkała Paulo i zdołała odmienić jego życie. Zrozumiała, że w życiu tak naprawdę chodzi o więzi międzyludzkie. To sprawiło, że zaczęła szukać dalszych kontaktów i wyruszyła w świat.

Poleciłabym tę książkę zarówno chłopcom, jak i dziewczętom w wieku licealnym. Nie nadaje się ona raczej dla uczniów niższych klas, głównie ze względu na prezentowane w niej koncepcje. Moim zdaniem „Hipis” ukazuje uniwersalną tematykę i może odnosić się do każdego w szkole średniej ze względu na główny temat - więzi międzyludzkie i odkrywanie siebie.