Hacjenda

Zanurzona w atmosferze gotyckiej powieść przenosi czytelnika do Meksyku w czasie burzliwego okresu wojen o niepodległość w XIX wieku. Historia opowiada o Beatriz, której życie wywraca się do góry nogami po brutalnej egzekucji jej ojca oraz spaleniu rodzinnego domu. Kiedy don Rodolfo Solórzano, mężczyzna o magnetycznym uroku, proponuje jej małżeństwo, Beatriz widzi w tym szansę na stabilizację i schronienie na jego wiejskiej posiadłości. Pomija przy tym pogłoski o tajemniczej śmierci jego pierwszej żony oraz jego powiązaniach z tymi, którzy zabili jej ojca.

Po przybyciu do odosobnionej hacjendy San Isidro, Beatriz szybko uświadamia sobie, że nie jest to spokojny azyl, na jaki liczyła. Miejsce jest zaniedbane, a opiekę nad nim sprawuje Juana, siostra Rodolfo. Gdy Rodolfo udaje się z powrotem do stolicy, pozostawia Beatriz w towarzystwie niechętnej sympatii Juany. Tymczasem Beatriz zaczyna doświadczać niepokojących wizji i sennych koszmarów, czując na sobie nieustanne, niewidzialne spojrzenia. Choć Juana wyśmiewa te zjawiska, sama unika budynku po zmroku, a kucharka odprawia tajemnicze obrzędy, paląc kadzidła i malując dziwaczne symbole na drzwiach. Nikt jednak nie zdradza prawdy o losie poprzedniej pani domu Solórzano.

Zdesperowana Beatriz podejmuje próbę uzyskania pomocy u młodego księdza Andrasa, który posiada niezwykłe zdolności. Mimo jego wysiłków, nawet on okazuje się bezsilny wobec grozy, która zyskuje na sile wraz z powrotem Rodolfo do posiadłości.