Kret w Watykanie. Prawda Turowskiego

W 1973 roku Tomasz Turowski, student Uniwersytetu Jagiellońskiego, zostaje zwerbowany przez wywiad PRL-u. Po zakończeniu dwuletniego szkolenia, jego służba prowadzi go do zakonu jezuitów. Tam, przebywając za granicą, operuje w otoczeniu papieża Jana Pawła II, by następnie we Francji skupić się na polskiej emigracji. W roli kuriera-duchownego transportuje fundusze dla podziemnego ruchu solidarnościowego w Polsce. Jednak w 1986 roku jego działalność szpiegowska dobiega końca; nie podejmuje święceń kapłańskich i opuszcza zakon, wracając do Polski bez zgody swoich przełożonych z wywiadu. Po upadku PRL-u pomyślnie przechodzi proces weryfikacji i kontynuuje pracę w wywiadzie jako dyplomata III RP. W kwietniu 2010 roku pomaga w organizacji wizyty prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Smoleńsku, która kończy się tragiczną katastrofą lotniczą. Kilka miesięcy później IPN ujawnia jego przeszłość. W rozmowach z Agnieszką Kublik i Wojciechem Czuchnowskim, Tomasz Turowski dzieli się szczegółami swojej pracy jako szpieg PRL-u w zakonie jezuitów, a także opowiada o wewnętrznej przemianie, która wpłynęła na jego decyzję o przerwaniu misji szpiegowskiej.