Kabaret Starszych Panów. Życiorys nieautoryzowany

Wiedzieli, że tworzą coś wyjątkowego, co nie wpasowuje się do otaczającej ich rzeczywistości. Nie przypuszczali jednak, że wpłyną na pokolenia.

16 października 1958 roku Jeremi Przybora powitał widzów Telewizji Polskiej słowami: "Tu Kabarecik Starszych Panów. To znaczy: przyjaciela i mój". Tym przyjacielem, zarówno na ekranie, jak i w rzeczywistości, był Jerzy Wasowski.

Przez kolejne osiem lat Starsi Panowie zachwycali widzów finezyjną ironią, absurdalnym humorem, piękną polszczyzną oraz znakomitą muzyką. Tworzyli świat, za którym wszyscy tęsknili.

Monika i Grzegorz Wasowscy zapraszają Tatę Jerzego i Wuja Jeremiego na herbatę, by w przytulnym zaciszu domu odsłonili przed nami tajemnice swej przyjaźni i opowiedzieli historię od początku: kto zwerbował do pisania scenariusza Wuja, jak dobierano aktorów kabaretu i jakie były pierwsze kroki Taty.

Ich historia, niczym piosenka Kabaretu Starszych Panów, jest dobra na wszystko.