Historie florenckie. Od czasów najdawniejszych do śmierci Wawrzyńca Wspaniałego

Aby zrozumieć przyszłość, warto przyjrzeć się przeszłości, ponieważ to, co dzieje się obecnie, często ma swoje korzenie w minionych wydarzeniach. Niccolo Machiavelli podkreśla tę zależność historyczną, będąc postacią, której prace do dziś budzą kontrowersje. Jego "Księcia" często uznaje się za podręcznik dla władców niezważających na moralność, choć w rzeczywistości Machiavelli jedynie opisał praktyki, które były już wcześniej stosowane przez tych, którzy chcieli efektywnie rządzić i utrzymać państwową suwerenność. Zasady zawarte w tej książce pozostają aktualne, zwłaszcza tam, gdzie polityka przeważa nad moralnością.

"Historie florenckie" to jedno z najważniejszych dzieł renesansowego myśliciela, powstałe między 1521 a 1525 rokiem i dedykowane papieżowi Klemensowi VII. W pierwszym tomie Machiavelli relacjonuje kluczowe wydarzenia z włoskiej przeszłości, by w kolejnej księdze skupić się na dziejach samej Florencji. Jego narracja, która jest prosta i logiczna, nie tylko angażuje czytelnika, ale również służy jako traktat o polityce, kulturze i społeczeństwie. W dziele tym Machiavelli porusza istotne zagadnienia dotyczące konfliktów społecznych i politycznych, analizując przy tym sytuację średniowiecznej oraz renesansowej Florencji. Jego wnioski dotyczące natury władzy, a także sposobów jej sprawowania mających prowadzić do wzrostu dobrobytu i prestiżu państwa, są niezwykle aktualne. Współcześnie, podobnie jak w przeszłości, polityka pozostaje grą, w której stawką są wolność, godność, odpowiedzialność, dobrobyt i prawo do samostanowienia.

"Historie florenckie" Machiavelliego na tym właśnie polegają. Czasami najmniejsze zło musi być postrzegane jako dobro, co Machiavelli potrafił spostrzec już przed wiekami.