Głosy wiatru. Tom 3

"Głosy wiatru 3" jest kontynuacją opowieści o Wiktorze Deranie, który, jak i w poprzednich tomach, naviguje pomiędzy światem żywych i zmarłych. Tym razem powieść wprowadza czytelników w atmosferę niepokoju i tajemnicy, gdzie granice między tymi dwoma wymiarami są niejednoznaczne i przechodzą łagodnie z jednego do drugiego, a tylko nieliczni, jak Wiktor, potrafią je przekraczać.

Główną sceną, która doskonale oddaje ten klimat, jest moment, gdy Wiktor, siedząc samotnie przy kominku w leśniczówce, odczuwa dziwne zmiany w otoczeniu. W ciepłym blasku ognia, przy akompaniamencie spokojnego oddechu psa, dom zaczyna emanować niepokojącą energią. Ciche szmery i tajemnicze szepty zaczynają wypełniać przestrzeń, a ściany wydają się jakby żyły własnym życiem. Drzwi nagle otwierają się i zamykają z trzaskiem, a ogień w kominku wybucha intensywnym światłem.

W miarę jak dramatyzm sceny narasta, trójka ciemnych postaci wyłania się ze ściany, przypominając starożytne figury rzeźbione w marmurze, zastygłe w niemej konfrontacji z Wiktorem. Wśród tego zamieszania stół unosi się i opada z hukiem, ale główny bohater trwa niewzruszenie, gotowy na dalsze wydarzenia. Nawet gdy ponury głos puszczyka i czarny ptak przerywają ciszę nocy, dom wraca do swojej pierwotnej postaci, jakby nic nadnaturalnego się nie wydarzyło.

Ta fascynująca opowieść oferuje zarówno napięcie, jak i refleksję nad kruchością rzeczywistości, w której to, co niemożliwe, staje się na krótko rzeczywistością. Wiktor, pozornie chłodny i spokojny, pozostaje świadkiem niesamowitych zjawisk, które zacierają granice między światem realnym a duchowym. Jednak to jedynie część większej historii, która rozwija się w "Głosach wiatru 3".