Generał w labiryncie

Opowieść o mężczyźnie, który przeplatał swoje wielkie zwycięstwa z wielkimi porażkami, toczył wojnę przez całe swoje życie by u jego kresu pozostać zupełnie samym, zapomnianym przez ludzi, ocenionym  źle przez historię. To również opowieść o człowieku, który całe swoje życie poświęcił w imię realizacji wielkich marzeń, które ziściły się tylko na krótko, by po chwili rozpaść się na milion kawałków. 

“Generał w labiryncie” historia życia  Simona Bolívara, którego poznajemy w momencie, gdy ten już wie, że nie ma dla niego ucieczki przed śmiercią ani wyjścia z labiryntu, w który wciągnęła go walka o władzę i sławę, a polityka jako droga do celu okazała się słodkim pocałunkiem śmierci.

Gabriela Márqueza kreśli postać swojego bohatera gdy ten jest już umierający, przegrany, opuszczony. Márquez ukazuje Bolivara jako człowieka dużego formatu, który miał plany i marzenia przekraczające możliwości swojej epoki. A może każdej epoki? To, co powstaje w toku chaotycznych działań, jest zgoła inne od początkowych wizji, niespójne z oczekiwaniami. A kiedy dzieło Twojego życia rozpada się na Twoich oczach na drobne kawałki, powstaje w głowie pytanie: po co było to wszystko?