Franciszek z Asyżu i jego bracia

Początki franiszkańskiego charyzmatu naznaczone były niezwykłą motywacją osób, które, opierając się na głębokiej wierze, dążyły do naśladowania życia Jezusa Chrystusa. Chociaż uczestnicy tej wspólnoty różnili się charakterami, to jednak wspólne pragnienie życia według ideałów „doskonałości Ewangelii Świętej” oraz przykład Świętego z Asyżu połączyły ich w jedną całość, znaną jako braterstwo braci mniejszych. W pierwszej części opracowania analizowane są kluczowe cechy duchowego życia nowo powstającej wspólnoty minorytów w szerszym kontekście historyczno-kulturowym. Druga część ukazuje braci, dla których osobiste spotkanie z Franciszkiem z Asyżu było decydujące w ich powołaniu i duchowym rozwoju. Wśród nich znajdują się: Bernard z Quintavalle, brat Leon, Cezary ze Spiry, Idzi z Asyżu, Tomasz z Celano, Ryceriusz z Mucci, Szymon z Collazzone, Jordan z Giano, Jan z Pian del Carpine i Antoni Padewski. Wybór tych osób został podyktowany dostępnością tekstów ich autorstwa lub innych źródeł, które umożliwiły zidentyfikowanie istotnych aspektów ich duchowości.