Death's Obsession

To było niecałe 200 stron, a ja całkowicie dla nich przepadłam 🫠

Z tej książki bije absolutne piękno. Jej surowość chwyciła mnie za serce. Natomiast jej ładunek emocjonalny strzelił mnie po mordzie. Naprawdę nie spodziewałam się po tym tytule takiej głębi. Tylu emocji. I takiej obsesji na punkcie Śmierci.

Śmierć 🛐 może zabrzmi to nie na miejscu, ale taką Śmierć z chęcią bym poznała bliżej. Jego kreacja jest prześwietna. Władczy i obsesyjny, ale jednocześnie pozostawiający głównej bohaterce przestrzeń dla siebie i dający jej czas (choć bardzo go to bolało) na odkrycie siebie. Stał się jej wybawcą, ocalił ją.

A momenty zbliżeń? Omatko 🥵 To było tak gorące i zmysłowe 🔥 i jeszcze ten Cień 🥵 

Momentami czułam się jakbym czytała tomik poezji poświęcony żałobie, traumie i uczenia się życia na nowo. To historia o walce ze swoimi słabościami i ogromnym bólem. To opowieść o tym jak jedna dusza może uzdrowić inną.

To także opowieść o pięknej miłości. Miłości, która stała się kotwicą i powodem do wstania z łóżka każdego kolejnego dnia. To historia o dwóch istotach, ale jednej duszy.

Żałuję jedynie, że ta książka jest tak krótka, bo z wielką chęcią poobserwowałabym jeszcze poczynania bohaterów 🥀