Czardasz z mangalicą

Polacy od zawsze darzą Węgrów sympatią, choć sami często nie potrafią określić genezy tego uczucia. Krzysztof Varga, którego historia rodzinna sięga obu krajów, idealnie nadaje się do zbadania tej ciekawej relacji. Jego książka "Czardasz z mangalicą" to nie tylko sentymentalna podróż, ale też prawdziwe studium antropologiczne.

Książka zachęca do odkrywania wielowymiarowej, kulinarno-narodowej symbiozy, prezentując bogactwo węgierskich smaków—od pulsującego smakołykami bogracza, po subtelne niuanse historii międzynarodowych wojen. Podczas tego kulinarnego odkrywania, czytelnik wędruje przez wspomnienia i emocje związane z dawną chwałą, pierwszą wojną światową i klęską z Trianon. Varga zręcznie opisuje węgierską skłonność do celebrowania porażek, która, jak stwierdza, ustępuje jedynie serbskiej, ale przewyższa polską melancholię.

Węgierskie krajobrazy, choć pozornie monotonne, pełne są ciszy i nieskończonych przestrzeni, przesiąknięte atmosferą upraw kukurydzy, słonecznika i rzepaku. Na tym tle rodzimy dźwięk racic mangalicy wzbogaca te znane krajobrazy, przypominając o lokalnych smakach i tradycjach.

W książce Varga komponuje narrację pełną smaków, doświadczeń i emocji. "Pożera" zarówno Węgrów, jak i Polaków, przemierza setki kilometrów, aby doświadczyć kultury i smaków obydwu krajów. Jego podróż to nieustanny powrót do przeszłości, pełen melancholii, nostalgii i fantazji. Opisując Węgrów, Varga trafia także w czułe struny polskiej tożsamości, zaczynając od drobiazgowej analizy po chłodniejsze, szersze spojrzenie.

Na kartach książki znajdziemy Budapeszt z jego stałym rytmem, Pecz z tęsknotą za cesarską przeszłością, czy Nyrbtor, miasto związane z legendarną Elżbietą Batory. Obrazy te jawią się w dynamicznych opisach Vargi, który przedstawia różne aspekty życia na Węgrzech: od kąpielisk i cmentarzy, przez restauracje, po runiczne napisy na drogowych tablicach. Varga potrafi uchwycić w swojej książce zarówno dzisiejsze Węgry, jak i te skrywane w marzeniach o dawnej wielkości.