Clontarf 1014

Bitwa pod Clontarf, stoczona w Wielki Piątek 23 kwietnia 1014 roku, pozostaje jednym z najważniejszych starć we wczesnośredniowiecznej Irlandii. Dla Irlandczyków stała się symbolem narodowego triumfu. Arcykról Irlandii, Brian Boru, który trzy lata wcześniej, w 1011 roku, objął władzę nad królestwami całej Zielonej Wyspy, wiosną 1014 roku wyruszył na Dublin. Jego celem było pokonanie skandynawskiego władcy Sigtrygga Jedwabnobrodego oraz jego wuja, króla Leinster, Mela Mórdę. Wspierały ich wikingowie z Orkadów i wyspy Man.

Bitwa, która rozegrała się na polach Clontarf na północ od Dublina, była wyjątkowo brutalna. Choć siły Briana Boru odniosły wyraźne zwycięstwo, sam arcykról oraz jego najstarszy syn zginęli, co uniemożliwiło zjednoczenie Irlandii. Książka szczegółowo opisuje nie tylko samą bitwę, lecz także jej historyczny kontekst, oferując czytelnikowi bogaty obraz czasów wikingów w Irlandii.