Blue Shirt. Scars on Ice. Tom 2

Blue Shirt to książka, która miała potencjał, ale niestety nie do końca mnie przekonała. Oceniam ją na 3/4, głównie ze względu na fabułę, która miała ciekawy pomysł i kilka emocjonalnie trafionych momentów, ale sposób, w jaki została napisana, skutecznie utrudniał mi pełne zaangażowanie.

Największym minusem był dla mnie język – momentami zbyt prosty, sztuczny i miejscami nieprzekonujący. Czułam się tak, jakby dialogi były oderwane od rzeczywistości, a styl narracji nie pasował do poważniejszych emocji, które książka próbowała przekazać. Dodatkowo ogromnie raziło mnie to, jak zachowywali się bohaterowie – choć wiekiem powinni być dojrzalsi, ich decyzje i sposób bycia bardziej przypominały nastolatków, co odbierało realizm i wiarygodność całej historii.

Mimo wszystko Blue Shirt ma swoje dobre strony – relacje między postaciami, pewne wzruszające momenty i ogólne przesłanie historii mogą trafić do czytelników, którzy przymkną oko na niedociągnięcia. Dla mnie była to raczej przeciętna lektura, z której nie wyniosłam zbyt wiele, ale nie żałuję, że po nią sięgnęłam.