Edmund Jezierski - sylwetka autora

Edmund Jan Krüger był wszechstronnym pisarzem, tłumaczem i bibliofilem, który swą twórczość kierował zarówno do dorosłych, jak i młodszych czytelników. Jego umiejętności translatorskie obejmowały języki angielski, francuski i rosyjski. Karierę zawodową rozpoczął jako pomocnik drukarza, ale już w wieku 17 lat zadebiutował opowiadaniami w czasopiśmie "Bluszcz". W późniejszych latach aktywnie współpracował z takimi tytułami jak "Kurier Poranny" i "Przyjaciel Dzieci".

Krüger stał się jednym z najbardziej poczytnych autorów książek dla dzieci i młodzieży w okresie międzywojennym, zwłaszcza w literaturze historycznej i współczesnej o wyraźnym wątku patriotycznym oraz w gatunku science-fiction. Swoje prace publikował zarówno pod własnym nazwiskiem, jak i pseudonimami: Edmund Jezierski oraz Janusz Kruk. Zmarł 11 lipca 1935 roku w Warszawie.

Po wojnie nie wznawiano jego twórczości, głównie z powodu ich antyrosyjskiego wymiaru i dydaktycznego tonu. Niemniej jednak, dzieła Krügera zyskały nowe życie dzięki rosnącemu zainteresowaniu darmową literaturą dystrybuowaną za pośrednictwem POD oraz e-booków i internetu. Jego powieść science-fiction "Ludzie elektryczni" z 1912 roku została ponownie wydana w 1931 roku. Inne ważne powieści młodzieżowe tego gatunku to "Władca przestworzy" (1911, ponowne wydanie 1930), "Cuda wyspy tajemniczej" (1912, pod nowym tytułem "Wyspa elektryczna" w 1925) i "Zwycięzcy bieguna" (1912, reedycja 1931). Krüger tworzył również dla dorosłych, pisząc takie utwory jak "...A gdy komunizm zapanuje..." (1927), "Andrzej Żarycz" (1930), "Palę Moskwę" (1930), "Wyspa Lenina" (1931) i "Precz z kryzysem!" (1934).