Żywe morze snów na jawie

Wybitny laureat Nagrody Bookera, znany z powieści „Ścieżki Północy”, powraca z nowym dziełem. „Żywe morze snów na jawie” to głęboka refleksja nad pięknem zanikającego świata, poszukiwaniami miłości i nadziei w cieniu rozpaczy oraz defnicja życia i śmierci. Opowieść przenosi nas do Tasmanii, gdzie w szpitalu trójka rodzeństwa: Anna – uznana architektka z Sydney, Terzo – wpływowy i bezwzględny biznesmen, oraz Tommy – malarz z niewykorzystanym potencjałem, pełniący dorywczo rolę rybaka, czuwają przy łożu umierającej matki. Francie ma osiemdziesiąt sześć lat i jest gotowa odejść, lecz dzieci próbują za wszelką cenę przedłużyć jej życie, używając całej swojej władzy i wpływów. Powstaje pytanie — czy mają do tego moralne prawo?

W trakcie gdy Francie szuka ulgi w dziwnych snach na pograniczu jawy i snu, Anna dostrzega niepokojące przemiany we własnym ciele: najpierw znika jej palec, potem kolano, a w końcu z jej życia znikają ludzie. Tło wydarzeń stanowią niszczycielskie pożary lasów australijskich, które potęgują uczucie rozpadu i nieuchronnego końca. Czy istnieje sposób na zapobieżenie tej katastrofie? Czy Francie, świat i miłość mogą być uratowane?

Powieść ta, będąca arcydziełem literatury współczesnej, oferuje sugestywną perspektywę epoki antropocenu. „Żywe morze snów na jawie” to jak wstateczna burza, odsłaniająca to, co przetrwało po doświadczeniu piekła: jest to po trosze lament, sen oraz odrobina nadziei. Historia o ekologicznym niepokoju stanowi unikalne połączenie moralnej przypowieści, mowy pogrzebowej i gniewu osoby wciąż zaangażowanej w śledzenie wydarzeń na świecie. Owe emocje są wzbogacone czerwonym wspomnieniem wszechogarniającego ognia z lata 2020 roku.

Niezwykle aktualna i uniwersalna, przesiąknięta smutkiem, ale równocześnie tchnąca nadzieją; książka ta jest na przemian gniewna, zabawna, rozdzierająco smutna i częściowo magiczna. To urzekająca lektura. Stanowi apel o odbudowanie naszej więzi z przyrodą, zanim nie będzie za późno. Fascynująca, hipnotyzująca powieść łączy w sobie australijską katastrofę ekologiczną z wewnętrznym rozdarciem jednej tasmańskiej rodziny.