Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Zuzanna Ginczanka. Książka do pisania
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
"Wyjaśnienie na marginesie" to niezwykła refleksja poetki ukazująca głębokie zrozumienie swojej egzystencji w świecie. Autorka w poetycki sposób przesuwa granice tradycyjnych wierzeń, deklarując, że jej istnienie nie jest rezultatem boskiego ani ziemskiego procesu. Zamiast tego, identyfikuje się zarówno z niebem, które przyrównała do gładkiej kopuły, jak i z płodną ziemią.
Motyw podróży, czy raczej brak potrzeby jej odbywania, jest mocno zaakcentowany – poetka nie musi wracać do wyimaginowanego miejsca, ponieważ jedyną znaną jej przestrzenią jest ona sama. Czerpie z wiatru i skał, afirmując swoją obecność jako wszechobecną, choć nie zawsze uchwytną. Słowa tkwią głęboko w filozofii, skłaniając czytelnika do przemyślenia pojęcia tożsamości i przynależności. To poszukiwanie rozproszonej tożsamości wplata się w szerszy kontekst poszukiwania siebie w świecie, który wydaje się złożony, lecz paradoksalnie prowadzi do prostoty istnienia.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
"Wyjaśnienie na marginesie" to niezwykła refleksja poetki ukazująca głębokie zrozumienie swojej egzystencji w świecie. Autorka w poetycki sposób przesuwa granice tradycyjnych wierzeń, deklarując, że jej istnienie nie jest rezultatem boskiego ani ziemskiego procesu. Zamiast tego, identyfikuje się zarówno z niebem, które przyrównała do gładkiej kopuły, jak i z płodną ziemią.
Motyw podróży, czy raczej brak potrzeby jej odbywania, jest mocno zaakcentowany – poetka nie musi wracać do wyimaginowanego miejsca, ponieważ jedyną znaną jej przestrzenią jest ona sama. Czerpie z wiatru i skał, afirmując swoją obecność jako wszechobecną, choć nie zawsze uchwytną. Słowa tkwią głęboko w filozofii, skłaniając czytelnika do przemyślenia pojęcia tożsamości i przynależności. To poszukiwanie rozproszonej tożsamości wplata się w szerszy kontekst poszukiwania siebie w świecie, który wydaje się złożony, lecz paradoksalnie prowadzi do prostoty istnienia.
