Zło czai się wszędzie

Hotel Jolly Roger (Wesoły Roger) znajduje się w zacisznym miejscu na Wyspie Przemytników, cyplu u wybrzeży Devon, do którego można dotrzeć tylko łodzią lub przez wybrukowaną groblę z lądu. Przyjeżdżają tu zamożni ludzie, aby spędzić spokojne wakacje w luksusowym otoczeniu. Wyobraźcie sobie ich przerażenie, gdy odkrywają, że Herkules Poirot zarezerwował pobyt jako współlokator! Ten człowiek to chodząca zaraza - gdziekolwiek się nie pojawi, morderstwo na pewno za nim podąży. Powinna być specjalna klauzula o nim w polisach ubezpieczeniowych dla podróżnych!<br> <br> Kiedy piękna aktorka Arlena Stuart wychodzi z hotelu i idzie w kierunku plaży, wszystkie oczy są zwrócone na nią; mężczyźni z podziwem, kobiety z dezaprobatą. Arlena ma dobrą reputację - plotki o jej związkach z różnymi mężczyznami są szeptane za każdym razem, gdy pada jej nazwisko. Jej mąż, kapitan Kenneth Marshall, wydaje się być albo nieświadomy, albo obojętny na niedyskrecje żony, ale tylko on jeden. Tutaj, na Wyspie Przemytników, Arlena prowadzi gorący flirt z innym gościem - młodym mężczyzną o nazwisku Patrick Redfern - nie bacząc na wpływ, jaki wywiera to na młodą żonę Patricka, Christine. Patrick wydaje się być uwięziony w sieci Arleny, nie mogąc się z niej wydostać, jak podobno wielu innych mężczyzn wcześniej. Fanatyczny minister Stephen Lane widzi w niej ucieleśnienie zła; Rosamond Darnley nie cierpi patrzeć, jak traktuje przyjaciela z dzieciństwa Rosamond, Kennetha; córka Kennetha z poprzedniego małżeństwa ma za złe tej kobiecie, że przyszła do ich domu i nie przyniosła ze sobą szczęścia. Krążą plotki, że Arlena jest szantażowana, a szantażystą może być każdy z pozostałych gości. Kiedy więc ciało Arleny zostaje znalezione w samotnej zatoczce, wszyscy na wyspie stają się podejrzani...<br> <br> Wiem, że brzmię jak zdarta płyta z tymi powieściami Christie, ale to kolejna, którą uwielbiam. Fabuła jest świetna. Odizolowana wyspa daje poczucie zamkniętego kręgu tajemnicy - choć możliwe jest, że ktoś przybył z lądu, by zamordować Arlenę, szybko okazuje się, że było to mało prawdopodobne. Tak więc Poirot, przy pełnej współpracy z policją, wyrusza na rozmowy z różnymi gośćmi, by spróbować odkryć prawdę spod wszystkich alibi, motywów i kłamstw. To jeszcze jedna z tych historii, w których na krótko przed końcem Poirot uprzejmie wymienia wszystkie wskazówki, dając czytelnikowi ostatnią szansę, by rozwikłać zagadkę, zanim wszystko zostanie ujawnione. Powodzenia! To całkowicie fair-play, ale twoje małe szare komórki będą musiały być w doskonałej kondycji, by dostrzec rozwiązanie.<br> Uwielbiam stworzonych bohaterów. Zauroczenie Patricka i zazdrość Christine są dobrze zrobione. Dwoje amerykańskich gości, porywcza pani Gardiner i jej użalający się nad sobą mąż, wnoszą odrobinę ciepła i komizmu w atmosferę wiszącego zła. Pan Blatt pozwala nam zobaczyć, jak pieniądze nie zapewniają automatycznego wejścia na wyniosłe wyżyny społecznego snobizmu, podczas gdy major Barry jest jednym z zawsze doskonałych emerytowanych kolonistów Christie, chętnym do zanudzenia każdego, kto jest na tyle uprzejmy, by słuchać jego niekończących się opowieści o minionych dniach. Sama Arlena jest widziana tylko oczami innych, co pozostawia ją dość niejednoznaczną, podczas gdy opiekuńczość Rosamond wobec Kennetha sugeruje, że może ona czuć do niego coś głębszego niż przyjaźń.<br> <br> Znakomita! Jeśli nie czytaliście jej wcześniej, zróbcie to, a jeśli już czytaliście, przeczytajcie ją jeszcze raz! Gorąco polecam.

"Zło czai się wszędzie" rozgrywa się w zacisznym nadmorskim kurorcie w Anglii. Agatha Christie zbiera grupę ludzi na wakacjach, zleca zamordowanie jednego z nich, a reszcie daje możliwość i motyw do popełnienia zbrodni. Przypadkowo, nasz ulubiony belgijski detektyw, Herkules Poirot, ma nadzieję na relaksujące wakacje na plaży, ale niestety nie dostaje ich, ponieważ zostaje wezwany do rozwiązania sprawy przy użyciu niewiele więcej niż jego słynnych małych szarych komórek.<br> <br> Młoda i uwodzicielska Arlena Stuart spędza tam wakacje ze swoim mężem i przybraną córką. Nikt nie jest strasznie zaskoczony, gdy Arlena zostaje zamordowana, ale nawet jeśli niektórzy uważają ją za złą, policja musi rozwiązać sprawę jej morderstwa. Morderca jest diabelnie sprytny, ale nasz Herkules Poirot również :)<br> <br> Kto jest mordercą? Każda postać wydawała się mieć motyw, by ją zabić, od urażonej pasierbicy, surowego męża, porzuconego kochanka, zazdrosnej żony, romantycznej rywalki mającej plany wobec męża Arleny, a może chodziło o coś mniej osobistego? Czy stała się celem religijnego fanatyka? Czy przeszkadzała handlarzom narkotyków, którzy wykorzystywali Pixy Cove (miejsce, w którym została zamordowana) jako punkt przerzutowy? Czy była szantażowana? Możliwości piętrzą się, podobnie jak rozrzucone wokół niejasne tropy: butelka wyrzucona przez okno, nożyczki na plaży, kąpiel w środku dnia - to wszystko znaczy coś tylko dla Poirota.<br> <br> Bezsensowne plotki i brak napięcia na pierwszych stronach mogą nadwyrężyć waszą cierpliwość, ale bądźcie czujni! Wiele znaczących wskazówek jest porozrzucanych w miejscach, gdzie się nie spodziewacie. Pomimo ciepłych promieni słońca i piaszczystych plaż, książka odznacza się poczuciem niepokoju, niebezpieczeństwa, a nawet zła. Charakteryzacja jest żywa i jak zawsze, zwroty akcji trzymają cię w niepewności aż do samego końca.<br> <br> Ta historia trzymała mnie w napięciu do samego końca i nigdy nie rozwiązałabym tej sprawy! To klasyczna zagadka Christie z wciągającymi postaciami. Dobrze napisana i bardzo przyjemna lektura. Polecam. Szczególnie tym, którzy dopiero poznają Agathę Christie, jako świetny punkt wyjścia, jak również zagorzałym fanom jej twórczości.

Hotel Jolly Roger (Wesoły Roger) znajduje się w zacisznym miejscu na Wyspie Przemytników, cyplu u wybrzeży Devon, do którego można dotrzeć tylko łodzią lub przez wybrukowaną groblę z lądu. Przyjeżdżają tu zamożni ludzie, aby spędzić spokojne wakacje w luksusowym otoczeniu. Wyobraźcie sobie ich przerażenie, gdy odkrywają, że Herkules Poirot zarezerwował pobyt jako współlokator! Ten człowiek to chodząca zaraza - gdziekolwiek się nie pojawi, morderstwo na pewno za nim podąży. Powinna być specjalna klauzula o nim w polisach ubezpieczeniowych dla podróżnych!<br> <br> Kiedy piękna aktorka Arlena Stuart wychodzi z hotelu i idzie w kierunku plaży, wszystkie oczy są zwrócone na nią; mężczyźni z podziwem, kobiety z dezaprobatą. Arlena ma dobrą reputację - plotki o jej związkach z różnymi mężczyznami są szeptane za każdym razem, gdy pada jej nazwisko. Jej mąż, kapitan Kenneth Marshall, wydaje się być albo nieświadomy, albo obojętny na niedyskrecje żony, ale tylko on jeden. Tutaj, na Wyspie Przemytników, Arlena prowadzi gorący flirt z innym gościem - młodym mężczyzną o nazwisku Patrick Redfern - nie bacząc na wpływ, jaki wywiera to na młodą żonę Patricka, Christine. Patrick wydaje się być uwięziony w sieci Arleny, nie mogąc się z niej wydostać, jak podobno wielu innych mężczyzn wcześniej. Fanatyczny minister Stephen Lane widzi w niej ucieleśnienie zła; Rosamond Darnley nie cierpi patrzeć, jak traktuje przyjaciela z dzieciństwa Rosamond, Kennetha; córka Kennetha z poprzedniego małżeństwa ma za złe tej kobiecie, że przyszła do ich domu i nie przyniosła ze sobą szczęścia. Krążą plotki, że Arlena jest szantażowana, a szantażystą może być każdy z pozostałych gości. Kiedy więc ciało Arleny zostaje znalezione w samotnej zatoczce, wszyscy na wyspie stają się podejrzani...<br> <br> Wiem, że brzmię jak zdarta płyta z tymi powieściami Christie, ale to kolejna, którą uwielbiam. Fabuła jest świetna. Odizolowana wyspa daje poczucie zamkniętego kręgu tajemnicy - choć możliwe jest, że ktoś przybył z lądu, by zamordować Arlenę, szybko okazuje się, że było to mało prawdopodobne. Tak więc Poirot, przy pełnej współpracy z policją, wyrusza na rozmowy z różnymi gośćmi, by spróbować odkryć prawdę spod wszystkich alibi, motywów i kłamstw. To jeszcze jedna z tych historii, w których na krótko przed końcem Poirot uprzejmie wymienia wszystkie wskazówki, dając czytelnikowi ostatnią szansę, by rozwikłać zagadkę, zanim wszystko zostanie ujawnione. Powodzenia! To całkowicie fair-play, ale twoje małe szare komórki będą musiały być w doskonałej kondycji, by dostrzec rozwiązanie.<br> Uwielbiam stworzonych bohaterów. Zauroczenie Patricka i zazdrość Christine są dobrze zrobione. Dwoje amerykańskich gości, porywcza pani Gardiner i jej użalający się nad sobą mąż, wnoszą odrobinę ciepła i komizmu w atmosferę wiszącego zła. Pan Blatt pozwala nam zobaczyć, jak pieniądze nie zapewniają automatycznego wejścia na wyniosłe wyżyny społecznego snobizmu, podczas gdy major Barry jest jednym z zawsze doskonałych emerytowanych kolonistów Christie, chętnym do zanudzenia każdego, kto jest na tyle uprzejmy, by słuchać jego niekończących się opowieści o minionych dniach. Sama Arlena jest widziana tylko oczami innych, co pozostawia ją dość niejednoznaczną, podczas gdy opiekuńczość Rosamond wobec Kennetha sugeruje, że może ona czuć do niego coś głębszego niż przyjaźń.<br> <br> Znakomita! Jeśli nie czytaliście jej wcześniej, zróbcie to, a jeśli już czytaliście, przeczytajcie ją jeszcze raz! Gorąco polecam.

"Zło czai się wszędzie" rozgrywa się w zacisznym nadmorskim kurorcie w Anglii. Agatha Christie zbiera grupę ludzi na wakacjach, zleca zamordowanie jednego z nich, a reszcie daje możliwość i motyw do popełnienia zbrodni. Przypadkowo, nasz ulubiony belgijski detektyw, Herkules Poirot, ma nadzieję na relaksujące wakacje na plaży, ale niestety nie dostaje ich, ponieważ zostaje wezwany do rozwiązania sprawy przy użyciu niewiele więcej niż jego słynnych małych szarych komórek.<br> <br> Młoda i uwodzicielska Arlena Stuart spędza tam wakacje ze swoim mężem i przybraną córką. Nikt nie jest strasznie zaskoczony, gdy Arlena zostaje zamordowana, ale nawet jeśli niektórzy uważają ją za złą, policja musi rozwiązać sprawę jej morderstwa. Morderca jest diabelnie sprytny, ale nasz Herkules Poirot również :)<br> <br> Kto jest mordercą? Każda postać wydawała się mieć motyw, by ją zabić, od urażonej pasierbicy, surowego męża, porzuconego kochanka, zazdrosnej żony, romantycznej rywalki mającej plany wobec męża Arleny, a może chodziło o coś mniej osobistego? Czy stała się celem religijnego fanatyka? Czy przeszkadzała handlarzom narkotyków, którzy wykorzystywali Pixy Cove (miejsce, w którym została zamordowana) jako punkt przerzutowy? Czy była szantażowana? Możliwości piętrzą się, podobnie jak rozrzucone wokół niejasne tropy: butelka wyrzucona przez okno, nożyczki na plaży, kąpiel w środku dnia - to wszystko znaczy coś tylko dla Poirota.<br> <br> Bezsensowne plotki i brak napięcia na pierwszych stronach mogą nadwyrężyć waszą cierpliwość, ale bądźcie czujni! Wiele znaczących wskazówek jest porozrzucanych w miejscach, gdzie się nie spodziewacie. Pomimo ciepłych promieni słońca i piaszczystych plaż, książka odznacza się poczuciem niepokoju, niebezpieczeństwa, a nawet zła. Charakteryzacja jest żywa i jak zawsze, zwroty akcji trzymają cię w niepewności aż do samego końca.<br> <br> Ta historia trzymała mnie w napięciu do samego końca i nigdy nie rozwiązałabym tej sprawy! To klasyczna zagadka Christie z wciągającymi postaciami. Dobrze napisana i bardzo przyjemna lektura. Polecam. Szczególnie tym, którzy dopiero poznają Agathę Christie, jako świetny punkt wyjścia, jak również zagorzałym fanom jej twórczości.