Zakazane wrota

Tiziano Terzani od zawsze czuł wyjątkową fascynację do Chin, kraju pełnego tajemnic i nieprzewidywalnych odkryć. W 1980 roku zdecydował się przenieść z rodziną do Pekinu, aby przez ponad cztery lata zanurzyć się w rzeczywistość tamtejszych mieszkańców. Przyjął imię Deng Tiannuo, wysyłał swoje dzieci do miejscowej szkoły, hodował świerszcze i przemieszczał się rowerem, co umożliwiło mu poznanie codzienności zwykłych Chińczyków. Dzięki temu mógł odwiedzać miejsca, które były niedostępne dla turystów, i rozmawiać z ludźmi, do których nie miałby zwykle dostępu jako zagraniczny dziennikarz.

Podczas swojego pobytu odkrywał zupełnie inne Chiny niż te przedstawiane na Zachodzie pod wpływem rządowej propagandy. To nie były Chiny Deng Xiaopinga, ale kraj zwykłych ludzi zmagających się z dziedzictwem maoizmu, dyktatury i represji. W swoich opisach zwracał uwagę na konsekwencje szybkiego postępu i modernizacji, takie jak wzrastające nierówności społeczne, rosnące napięcia między miastami a obszarami wiejskimi, a także zniszczenie kulturalnego dziedzictwa, które trwało od wieków.

Terzani nie unikał trudnych tematów, poruszając takie kwestie jak kolonizacja Tybetu czy polityka kontroli urodzin, co w końcu doprowadziło do jego reedukacji oraz wydalenia z kraju. Mimo tych przeciwności, udało mu się odkryć autentyczne Chiny, skrzętnie ukrywane przed światem zachodnim, i przekroczyć ich zakazane granice.