Wybór pism krytycznych

Stefan Napierski (1899-1940) wniósł znaczący wkład w międzywojenne życie literackie jako poeta, tłumacz i krytyk literacki. Jego działalność krytycznoliteracka skupiała się na dwóch kluczowych obszarach. Przede wszystkim, Napierski był bystrym obserwatorem i wytrwałym komentatorem polskiej literatury. W latach 1924-1934 prowadził cykliczne recenzje poetyckie pod tytułem "U poetów" w "Wiadomościach Literackich". Dodatkowo, jego teksty można było znaleźć w takich czasopismach jak "Skamander", "Droga", "Pion" oraz w wydawanym przez siebie miesięczniku "Ateneum". Równolegle, Napierski pasjonował się literaturą światową, zyskując uznanie jako jeden z najbardziej kompetentnych znawców tej dziedziny w okresie międzywojennym, co podkreślał m.in. Irzykowski. Był autorem błyskotliwych esejów na temat twórczości takich pisarzy jak Proust, Mann, Conrad, Gide czy Cocteau. W swoich analizach krytycznych Napierski zręcznie łączył oba te obszary, umiejętnie wpisując polskie zjawiska literackie w szerszy europejski kontekst. Dzięki temu jego prace krytyczne zachowują aktualność, szczególnie teraz, gdy literatura polska Dwudziestolecia jest przedstawiana jako część modernistycznego nurtu literackiego, rozwijającego się równolegle w Polsce i Europie przez niemal cały XX wiek.