Wojny Mussoliniego - Frank Joseph

Druga wojna światowa często interpretowana jest w literaturze jako rywalizacja Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego z Trzecią Rzeszą, przy czym sojusznicy tej ostatniej, na przykład Włosi, zdają się bardziej przeszkadzać niż pomagać. Benito Mussolini, włoski lider, był często szyderczo przedstawiany w alianckiej propagandzie. Frank Joseph, autor książki, przedstawia te wydarzenia w bardziej złożonym świetle. Prawdziwy obraz Mussoliniego to wizjonerski strateg, którego wojska często wyróżniały się w innowacjach technologicznych.

Joseph skupia się na zaawansowanych technikach walki stosowanych przez Włochów, takich jak ich nowoczesne siły podwodne oraz obala stereotypy związane z włoską flotą powietrzną. Włoska armia odnosiła sukcesy na rozmaitych polach walki, a Mussolini wprowadzał innowacje, które potem z sukcesem stosowali Niemcy i alianci. Przykładem jest powietrzny most zaopatrzeniowy zorganizowany dla sił włoskich w Afryce w 1941 roku.

Autor przywołuje również mało znaną historię włoskiego programu jądrowego, podkreślając, że włoscy fizycy zajmowali czołowe miejsce w europejskiej nauce przed wojną. Joseph twierdzi, że program atomowy Niemiec miał silne związki z Włochami. Istniały nawet plany, aby bombardować Nowy Jork za pomocą bombowca Piaggio zdolnego do przenoszenia bomby atomowej, jednak opóźnienia zniweczyły te zamiary. Gdyby wojna trwała dłużej lub gdyby Badoglio nie podpisał rozejmu z aliantami, losy mogłyby potoczyć się zupełnie inaczej.

Książka zadaje ważne pytanie: czy Mussolini miał szansę na osiągnięcie zwycięstwa? Joseph sugeruje, że włoski przywódca był bliżej sukcesu, niż można by sądzić na podstawie tradycyjnych relacji historycznych.