Wieczna wiosna

Łucja wiedzie monotonne życie u boku Marka, cenionego lekarza, i mimo braku emocji w ich związku, zdaje się być z nim pogodzona. Jej dzieci są już dorosłe, a studia na Akademii Sztuk Pięknych jawią się jako mgliste, nostalgiczne wspomnienie. Ten uporządkowany świat, bez miejsca na głębokie emocje, nagle ulega zniszczeniu, gdy Łucja dowiaduje się o swojej chorobie – raku. Czy ta druzgocąca wiadomość może przynieść jej utraconą radość życia?

Autorka opisuje siebie jako dziennikarkę z wykształcenia, która z większą przyjemnością oddaje się literackiej fikcji niż suchym faktom. Jej życiowe role to kameleoniczne połączenie „matki wyrodnej”, „niedoskonałej żony” oraz „poszukującej pisarki”. Gdy nie tworzy, oddaje się pasjom takim jak żeglarstwo, wędrówki górskie czy jazda na rowerze. Marzy o domu nad jeziorem, ale na razie żyje w rytmie warszawskich tramwajów.