Wańka Trep T.4 w.4

Jeden z żołnierzy, który stał się ofiarą miny, lecz ocalał, choć bez nóg, poprosił towarzyszy o spirytus, albowiem doskwierał mu chłód w nogi. Otrzymał kubek, wypił, potem następny — wypił ponownie. Ostatecznie zasnął na zawsze, z łagodnym uśmiechem na twarzy. W żadnej innej armii na świecie alkohol nie miał tak znacznego znaczenia jak w Armii Czerwonej. Każdy żołnierz miał przydzielone codziennie 100 gram wódki, co było zdecydowanie niewystarczające dla rosyjskiego żołnierza. Wódka stała się więc cennym środkiem wymiany — za jej pomocą można było zdobyć wszystko, włącznie z zegarkami, jak wspomina Szumlin. Ta tragiczna "pijana wojna", gdzie życie zwykłego żołnierza miało najmniejszą wartość, została poruszająco opisana przez autora, który przeżył na linii frontu ponad trzy lata.