W domu. Myron Bolitar. Tom 11

Zawsze lubiłem książki z Myronem, również te, które Coben wydawał jeszcze przed zdobyciem przez siebie wielkiej popularności. Po latach, powrót do tych bohaterów odznacza się dla mnie sporym poruszeniem. Choć to tylko książka, trochę papieru, to dobitnie uświadamia upływ czasu, zarówno w świecie fikcji, jak i prawdziwym wokół nas. <br> <br> "W domu" opowiada historię poszukiwań dwóch chłopaków, a w zasadzie to przede wszystkim jednego, będącego synem kuzynki Wina. Dekadę temu, dokonano porwania chłopców, a policyjne śledztwo spełzło na niczym. Rodzice zostali pozostawieni w rozpaczy z pytaniami bez odpowiedzi i ze wspomnieniami, które potęgowały ból. Pewnego dnia Win Lockwood dostaje anonimowego e-maila, który informuje go, gdzie można znaleźć jednego z chłopców. Zostaje uratowany, ale jego psychika ucierpiała i nie chce z nikim rozmawiać. Co się dzieje z drugim chłopakiem? Co wydarzyło się w czasie tych dziesięciu lat? Czy odnaleziony nastolatek jest naprawdę tym, za kogo się podaje? Znany duet stoi przed niełatwym zadaniem. Na szczęście niewiele im brakuje do Holmesa i Watsona. <br> <br> Bohaterowie są realistyczni jak zawsze. Główne role odgrywają Myron i Win, który staje się nawet narratorem . Pomaga im siostrzeniec Myrona, Mickey Bolitar, jego dziewczyna Ema i ich przyjaciel Łyżka. Jest też Zorra, znajomy Wina, który dodaje trochę komizmu w mroczną fabułę. Ta odsłona jest zaskakująco bogata. Coben dodaje niemal każdy postać związaną z Myronem i Winem, a każda z nich wydaje się ciekawa. No i są jeszcze rodziny obu chłopców. W miarę rozwoju fabuły widać i czuć wpływ porwania na rodziny - alkoholizm, rozwód. Myron zdaje się, że się postarzał i stracił nieco na swoim normalnym poczuciu humoru, na co wpływ muszą mieć blizny z przeszłości. Harlan eksploruje emocjonalną głębię, do której, przynajmniej w moim odczuciu, do tej pory nie podchodził. Sprawy przybierają naprawdę smutny obrót i prowadzi do zaskakujących wniosków. <br> <br> "W domu" zostało napisane tak samo dobrze jak reszta książek z serii, choć wiadomo, można znaleźć w niej gorsze tytuły. Nieoczywista łamigłówka sprawia, że należy pozostać czujnym na wszelkie wskazówki przez całą lekturę. "W domu", skomplikowane relacje między rodziną i przyjaciółmi dodają zawiłości trwającej zagadce. Lekkie pióro Cobena i wzrastająca stopniowo ciekawość nie pozwalały oczywiście niepotrzebnie odkładać książki na bok. Wiemy, kto ostatecznie zatriumfuje w każdej powieści, ale to nie ma znaczenia, gdy podróż jest tak porywająca. <br> <br> Serio, bardzo przykro jest mi się rozstawać z tą serią, ale pocieszenie niesie nadchodząca książka Cobena, która ma opowiadać o Winie - "Mów mi Win". Zobaczymy, co to będzie, ale liczę, że Coben może stworzyć kolejną serię, w której od czasu do czasu pojawi się również wierny przyjaciel Myron. Polecam książkę wraz z całą serią o Molitarze. Pozdrawiam wszystkich, którzy tak jak ja, przeczytali wszystkie 11 tytułów. Życzę dużo zdrówka.

"W domu" był tak porywającym thrillerem, że nie miało znaczenia, że nie czytałem wcześniejszych książek z tej serii, ani niczego innego wcześniejszego autorstwa mistrza opowieści sensacyjnych, Harlana Cobena.<br> <br> "W domu" zaczyna się od haczykowatego założenia, które natychmiast wciągnęło mnie w fabułę. Dziesięć lat po tym, jak dwóch chłopców zaginęło w swoim domu na przedmieściach Stanów Zjednoczonych, jeden z nich zostaje zauważony w Londynie. Po tajnym śledztwie i niebezpiecznym odzyskaniu chłopca, zostaje on połączony z rodziną. Pojawiają się również wątpliwości co do wiarygodności i prawdziwej tożsamości chłopca, który się pojawił. Pozostaje też przytłaczająca tajemnica, co tak naprawdę stało się z tymi chłopcami dziesięć lat temu.<br> <br> "W domu" to książka, przez którą przebrnąłem w ciągu dwudziestu czterech godzin. Jest to być może oznaką zdolności Cobena do pisania wysokiej jakości współczesnych thrillerów. Uważam, że ta powieść jest wciągająca od samego początku, a napięcie utrzymywało się przez całą powieść. <br> <br> Coben wyraźnie ma ustaloną formułę, jak napisać udany thriller, który maksymalizuje w swojej najnowszej książce. Jak tylko otworzyłem Dom czułem, że muszę czytać dalej i nie byłem pewien, gdzie ta książka miała mnie zabrać. Pomimo tego, że nie wiedziałem, czego się spodziewać, uważam, że Dom jest ekscytującą opowieścią, podróżującą w szybkim tempie. Coben oczywiście uwielbia dostarczać niespodziewanych zwrotów akcji. <br> <br> Oprócz tej zaskakującej fabuły, są emocje, które Cobenowi udaje się uchwycić. Czułem, że poradził sobie z tą częścią powieści bardzo dobrze. Podobnie, Coben również bada uczucia doświadczane przez powracającego chłopca z silnym poczuciem zrozumienia. Wiele z tych scen łapało mnie za serce. Podobało mi się również, że Coben zbadał życie osobiste swoich głównych bohaterów, czyniąc je bardziej wiarygodne dla czytelnika.<br> <br> Książka nasuwa wiele pytań dotyczących centralnej zagadki dwóch zaginionych chłopców. Nieustannie pchająca do przodu w stałym tempie, aby rozwiązać zagadkową sprawę porwania. "W domu" to książka, która sprawiła, że moje oczy były przyklejone do stron przez cały czas, jaki spędziłem z książką. Jestem przekonany, że nowicjusze w twórczości Cobena docenią tę stylistyczną powieść sensacyjną, natomiast zagorzali fani z pewnością pochłoną najnowszą propozycję Cobena.

Zawsze uważałem, że bohaterowie serii Harlana Cobena o Myronie Bolitarze są zabawni, z dozą humoru, sarkazmu i odrobiną powagi wiecie - pełni sprzeczności i to ma swój urok. Po przeczytaniu pierwszych dziesięciu książek z tej serii z niecierpliwością czekałem na numer jedenasty. Zajęło to ponad trzy lata, ponieważ autor skupił się na innych projektach, ale na szczęście numer jedenasty został właśnie wydany i swiezo po przeczytaniu chce się z wami podzielić wrażeniami! Nowa powieść "DOM" przynosi ze sobą obsadę postaci z poprzednich części, Myron, Win, Esperanta są oni wszyscy obecni wraz z mnóstwem nowych postaci. Fani serii nie będą zawiedzeni, ponieważ linia fabularna rozpoczyna się od obserwacji dwóch chłopców, Patricka Moore'a i Rhysa Baldwina w Londynie, zaginionych przez dziesięć lat od czasu ich porwania z podmiejskiego miasteczka New Jersey. Odkrycie ma miejsce pod wiaduktem autostradowym, gdzie rozwinęło się odrębne, nieco perwersyjne mini-społeczeństwo. Po obserwacji Win kontaktuje się ze swoim pomocnikiem Myronem, którego nie widział od ponad roku.<br> <br> Jak zwykle Coben stworzył szybko poruszającą się fabułę. Coben kontynuuje swoje przyzwyczajenie do tropów filmowych z lat 40-tych i 50-tych, szczególnie kryminałów. Sama historia zaczyna się od tego, co wydaje się być prostą sprawą porwania/układu, która nigdy nie została rozwiązana, ale przybiera wiele interesujących i nieprzyjemnych zwrotów, które pozostawiają czytelnika w domysłach przez większą część opowieści. Dla Win, sprawa jest osobista, ponieważ Rhys Baldwin jest kuzynem, a on jest bardzo blisko z matką, Brooke. Fabuła jest podkreślona przez dysfunkcyjne małżeństwa, gry komputerowe, handel młodymi chłopcami i wysoki stopień egoizmu wielu bohaterów.<br> <br> Na potrzeby obecnej powieści Coben kreuje szereg ciekawych postaci, jednych można lubić bardziej, inni zyskują na sympatii mniej. Oprócz rodziców zaginionych chłopców poznajemy Chrisa Alana Weeksa, który handluje młodymi chłopcami, Shlomo Avrahama, Spoona kujona komputerowego, a także innych. Scenariusz tej historii zaczyna się w jednym miejscu, a jego zakończenie będzie bardzo trudne do przewidzenia. Coben podtrzymuje wiarygodność całej serii kolejnym swoim dobrym dziełem, a jego ostatni akapit będzie nieco szokujący dla was, obiecuje;-)<br> <br> Podsumowując, przyjemna lektura, polecam!

<p>Po ponad 5 latach bez opublikowania nowej książki z bezwzględnym duetem Myron i Win, w styczniu 2018 roku do rąk i biblioteczek polskich fanów trafiła 11 książka z serii Myron Bolitar - ta, którą należy czytać (dla lepszego zrozumienia niektórych wydarzeń, a niekoniecznie) po 3 książkach z serii Mickey Bolitar, który jest bratankiem Myrona.</p><p>W „W domu” na sam początek zaczynamy od zapoznania się ze sprawą uprowadzenia dwóch chłopców, którzy zaginęli 10 lat temu, gdy mieli tylko sześć latek. Jak już zdążyliśmy się przyzwyczaić, Myron i Win dołożą swoje trzy grosze i wplączą się w tę intrygę, dążąc do odkrycia miejsca pobytu chłopców. Jeden z zaginionych młodzianów, to drugi kuzyn Windsora Horne Lockwood III, co też tłumaczy zainteresowanie tego duetu tą bardzo starą sprawą.</p><p>Podobnie jak w przypadku innych książek z serii Myron Bolitar, można tak czytać tę książkę jako pojedynczą historię i bez znajomości wydarzeń z pozostałych 10 czy 13 książek. Jednak zaangażowanie i empatia, którą rozwijamy od pierwszej książki z serii jest tak satysfakcjonująca, że gorąco polecam przeczytanie od deski do deski. Jednocześnie muszę przyznać, że „W domu” jako jedenasta książka z cyklu niesie ze sobą kilka odpowiedzi, których zdecydowanie się nie spodziewałam. Tak więc czyni to tę powieść swoistym must have dla fanów Myrona Bolitara.</p><p>„W domu” było prezentem dla fanów, którzy otrzymali zwięzłą, emocjonującą, wciągającą historię z etycznymi dylematami i rodzinnym dramatem. Wydanie wydawnictwa Albatros jest bardzo starannie wykonane, a zdjęcie na okładce przypadło mi do gustu. Uwielbiam tego misia i jego minę.</p><p>Smak, jaki pozostaje po dotarciu do ostatniej strony tego dzieła, to nostalgia i zwątpienie. Czy to będzie ostatnia historia tego bezwzględnego duetu? Czy po tym hołdzie dla fanów Coben wyśle Myrona Bolitara na emeryturę ? Tylko czas pokaże. Dla mnie „W domu” to &nbsp;5 gwiazdek na 5.</p><p>„Kiedy wszystko idzie aż za dobrze, każdy wstrzymuje oddech, żeby nagle nie przestało. Każdy chce, żeby trwało i trwało, próbuje nawet zahamować upływ czasu, aby nie tracić złudzeń i jak najdłużej zostać pod swoim bezpiecznym kloszem”</p>

<p>„W domu” to moja pierwsza książka Harlana Cobena, którą przeczytałam i przyznaję, że choć trochę pogubiłam się w świecie powracających postaci, których nie znam, to mimo wszystko polubiłam tę historię i lekki i humorystyczny sposób pisania autora o nie łatwych tematach.</p><p>Myron Bolitar to dobry facet, ma powalający uśmiech jak z reklamy pasty do zębów, jest zakochany w swojej dziewczynie, lojalny wobec przyjaciół. Ogólnie charakterystyka, którą posiada, czyni go dobrym detektywem, który nie lubi przemocy, choć używa jej, gdy jest to konieczne – w obronie własnej i nie tylko.&nbsp;</p><p>Śledztwo w sprawie zaginionych chłopców, którzy zapadli się pod ziemię jest czymś, co nieustannie dręczy Myrona. Chce on dotrzeć do końca sprawy, aby dać wytchnienie i ukojenie swojemu przyjacielowi i kuzynowi, ale wydaje się, że stoi w miejscu i kręci się w kółko, nigdy nie dochodząc do celu. Książka mogłaby wydawać się dość ciężka, ale Myronowi udaje się dać trochę pozytywnych elementów w opowieści dzięki swojej jasnej osobowości. Niewątpliwie wisienką na torcie jest postać zwariowanego Wina. Niektóre rozdziały opowiedziane są z jego punktu widzenia, co ujawnia nam, że nie jest on tak nieomylną postacią, jak wydawało się to przez pozostałe dziesięć poprzednich książek. Miło mi było to zobaczyć. Dowiadujemy się też ociupinkę więcej o jego rodzinie i relacjach z nią. Więcej już pewnie w „Mów mi Win”.</p><p>We „W domu”, Harlan Coben pokazuje, jak trawić w gusta czytelników mieszanką thrillera, kryminału, może i jakiejś obyczajówki, z uczuciami nas wszystkich, którzy są rodzicami i nas wszystkich, którzy mają, tam, prawdziwych przyjaciół, badając jednocześnie ciemniejszą stronę niektórych istot ludzkich: porwania dzieci z myślą o ich seksualnym wykorzystaniu.</p><p>Czy to prawdopodobnie ostatni tom serii? Wielka byłaby to szkoda. Jest to seria, która naprawdę dostarcza wiele radości i tęskno byłoby za głównymi bohaterami. Miejmy nadzieję, że Coben coś już szykuje. Natomiast „W domu” zasługuje na wszystkie gwiazdki. To moim zdaniem jedna z najlepszych książek w serii.&nbsp;</p>