Tupcio Chrupcio. Mówię prawdę!

<p>Opowiem wam dziś o powrocie do domu z moim przedszkolakiem, historia bowiem jest niesłychana. Synek wydawał się być nie w sosie, mało mówił, nie chciał też się bawić w domu, generalnie czułam, że coś jest nie tak. Próbowałam przeróżnych sposobów, podchodziłam dziecko jak umiałam i w końcu okazało się, że w przedszkolu była mała afera. Mój syn za namową innego kolegi z przedszkola, ugryzł w nos koleżankę. Dzień później odbierając dziecko z przedszkola, mama dziewczynki mnie zaczepiła i zwróciła uwagę na sytuację, czułam jednak, że gryzienie nie leży w naturze mojego syna, który chętnie bawi się z innymi dziećmi, a kiedy coś się dzieje nie po jego myśli, potrafi o tym rozmawiać i nie obraża się, nie rzuca zabawkami, ani nie używa jakichkolwiek form przemocy. Spotkaliśmy się w większym gronie, tj. również z mamą kolegi mojego synka i ten rzeczywiście się przyznał, że zaproponował taka zabawę. Finalnie sprawa rozeszła się po kościach, dziewczynka dostała o nas książkę w przeprosiny i syn obiecał, że nie tylko więcej nie będzie gryzł nikogo w nosek, a widząc podobne zachowanie, zgłosi je pani przedszkolance! ? &nbsp;<br>&nbsp;<br>Mijanie się z prawdą u dzieci to częste zjawisko, nie zawsze wynika ono ze złych intencji, czasem wiąże się po prostu z niezrozumieniem istoty rzeczy i konsekwencji samego kłamania. Jedną z książeczek, które znajdują się w naszym salonie, jest publikacja pod tytułem “Tupcio Chrupcio: Mówię prawdę! autorstwa Elizy Piotrowskiej. Mała myszka zwykle dzieli perypetie swoich czytelników, podobnie jak oni, miewa obawy związane z pójściem spać przy wyłączonym świetle, porzuceniem przyjaźni z pieluszką czy też niepokojem związanym z pierwszymi dniami w przedszkolu. Eliza Piotrowska kreśląc postać tytułowego Tupcia Chrupcia, oswaja maluchy z nowymi sytuacjami w ich życiu, pozwala również zrozumieć, że inne dzieci mierzą się z podobnymi wyzwaniami i z każdej opresji da się wyjść, jeśli tylko mama jest obok – a mama przecież kocha swoje dziecko, najlepiej je rozumie i dobrze wie co zrobić, aby znów roześmiane biegało wesoło i szukało kolejnych okazji, aby się dobrze bawić ? &nbsp;</p><p>Książka “Tupcio Chrupcio: Mówię prawdę!” ma tytuł nieco przewrotny, okazuje się bowiem, że zna doskonale opowieść o Pinokiu, którą skądinąd czyta na ramach recenzowanej publikacji ze swoją mamą, a jednak nie rozumie, że kłamstwo jest jak małe dzieci – ma krótkie nogi! Tupcio nie przyznaje się przed rodzicami do swoich błędów, kłamie i opowiada wymyślane na poczekaniu bajki i niestworzone opowieści, od czasu do czasu łapiąc się przy tym za nos - oczywiście, gdy nikt nie widzi! Dlaczego Tupcio łapie się za nos? Ma to oczywiście związek z opowieścią o Pinokiu, którą tytułowy bohater dobrze zapamiętał, a jednak widząc brak konsekwencji pozwala sobie na co raz większe kłamstewka. Zwieńczeniem całej opowieści jest sytuacja pod koniec dnia w bajce, gdzie tytułowy bohater przekonuje się, że jednak nie warto okłamywać ani swoich rodziców, ani nikogo innego! &nbsp;</p><p>Kto zna perypetie Tupcia Chrupcia ten wie doskonale, że opowieści z wesołą myszką wydawane są przez wydawnictwo Wilga w ramach szeroko zakrojonej akcji “Wychowanie przez czytanie”. Hasło to brzmi znakomicie, niesie za sobą jednak bardzo konkretne przesłanie. Autorka na łamach książki “Tupcio Chrupcio: Mówię prawdę!”, podobnie jak czyni to w innych tytułach tej serii, propaguje ideę czytania razem z dzieci i zachęca jednocześnie, aby towarzyszyła temu rozmowa z dzieckiem związana z treścią książki, ale przede wszystkim wzorcami zachowań jakie zostały w niej opisane. W recenzowanej bajeczce rodzice znajdą zestaw pięciu pytań, za pomocą których możemy sprawdzić, ile dziecko wyniosło z czytanej opowieści. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby sięgać po własne, spontaniczne pytania, a mój syn podczas czytania “na dobranoc” tych pytań sam zadaje mnóstwo i niekiedy podstępem próbuje ukierunkować go na przedstawiony w bajce morał - zazwyczaj to działa! ? &nbsp;</p><p>&nbsp;Moim zdaniem warto wypróbować przygody Tupcia Chrupcia jako okazję, aby nauczyć dziecko poruszania się w ciągle zmieniającym się wokół niego świecie. Wspólne czytanie sprzyja rozmowom z dzieckiem na różne tematy, pokazuje też dziecku, gdzie leżą granice jego wolności i że ich przekroczenie powoduje naruszanie granic innych – na przykład kłamiąc, sprawia mamie przykrość i powoduje, że mama jest smutna, a przecież Chrupciowa mama jak każda inna zawsze staje po stronie swojego dziecka. &nbsp;</p><p>Na koniec słów kilka o wrażeniu, jakie wywołują w dziecku książeczki z jego ulubionym przyjacielem. Cała seria o Tupco wydana została z należytą starannością - wydawnictwo “Wilga” specjalizuje się w książeczkach dla najmłodszych i to widać doskonale w kolejnych odsłonach cyklu o przygodach małej myszki. Książki charakteryzuje twarda oprawa, a kolejne strony są ze sobą mocno zszyte, okładka wygląda na kolorowa i aż prosi aby wziąć ją do małych rączej i przeglądać - tak twierdzi mój synek ? Za ilustracje Tupcio Chrupciowe odpowiedzialny jest Marco Campanella - uwagę moją zwróciły szczegóły na obrazkach, które same w sobie stanowią doskonałą okazję do nawiązania z dzieckiem rozmowy chociażby w zakresie kolorów czy znanych mu przedmiotów, co sprzyja rozwijaniu pamięci i koncentracji oraz spostrzegawczości ? Polecam śmiało rodzicom zainteresowanym wartościową treścią, dzieci z pewnością będą zachwycone, cała seria cieszy się sporym uznaniem na rynku książek dla najmłodszych ? &nbsp;</p>