Szukaj mnie. Detektyw D.D. Warren. Tom 9

<p>Jestem wielką fanką Lisy Gardner i nigdy nie przegapiłam żadnej z jej książek. Jest jedną z autorek, której lektury najbardziej mnie pochłaniają i których absolutnie nie mogę się doczekać. Kiedy więc miałam okazję przeczytać tę książkę (która przez lata jakoś mi umknęła), nie muszę dodawać, że byłam podekscytowana i natychmiast ją pochłonęłam!</p><p>„Szukaj mnie” to dziewiąta książka o detektyw D.D. Warren autorstwa Lisy Gardner. Jest to intrygująca, pełna napięcia i wciągająca lektura, która jest policyjnym wyścigiem z czasem z udziałem naszej ulubionej bohaterki Detektyw D.D. Warren, która łączy siły z ocalałą mścicielką Florą Dane.</p><p>Flora przeżyła najgorsze, co można sobie wyobrazić, będąc przetrzymywaną przez okrutnego porywacza przez setki trudnych dni. Dzielna kobieta przeżyła, nabrała sił i zamieniła się w swego rodzaju adwokata, który daje głos ofiarom. Pięć lat po porwaniu prowadzi forum, na którym doradza i pomaga innym walczyć o siebie i prawo do głosu. Próbuje żyć pełnią życia, zamiast tylko istnieć. Uwielbiam postać Flory. Jej siła i odwaga pomimo strachu i paniki, których wciąż doświadcza, jest dla mnie inspirująca i budująca. Widząc jej inteligencję, pomysłowość i umiejętności śledcze w pracy, miałam nadzieję, że Flora sama zostanie w końcu policjantką lub prywatnym detektywem. Cieszę się, że Flora bierze życie takim, jakie jest, nawet jeśli nadal prześladuje ją tragiczna przeszłość. Pomaganie innym pomaga jej odciąć się od tego, co ją spotkało i chciałabym zobaczyć, jak w przyszłości będzie jeszcze bardziej cieszyć się życiem.</p><p>Uwielbiam też to, że obie niezwykłe bohaterki łączą swoje siły. To jest jeden z moich ulubionych aspektów tej powieści. Dowcipny humor, cięte riposty i dynamika między D.D. i Florą była doskonałą równowagą dla fabuły tak wzruszającej i tak tragicznej. Obie wydobyły swoje własne unikalne cechy i to czyniło z nich idealny zespół.</p><p>Jedną z najbardziej niepokojących rzeczy w powieściach Lisy Gardner jest to, że zdają się one dziać w prawdziwym życiu i wydaje się, że mogą łatwo przeistoczyć się w sytuację, która wydarzyła się tuż za rogiem.</p><p>Chociaż wydawało mi się, że zakończenie było trochę przewidywalne, to jednak było niesamowicie dobrze rozpisane od samego początku do końca. Bardzo podobała mi się zabawa się w detektywa podczas czytania.</p><p>Lisa Gardner w „Szukaj mnie” dostarcza czytelnikowi dobrze napisaną, dobrze poprowadzoną i sprytnie zaplanowaną fabułę, która jest opowiedziana w bardzo ciekawy sposób. Narracja wozgrywa się pomiędzy detektyw D.D. Warren, Florą Dane i zaginioną dziewczyną, Roxy. Perspektywa dziewczyny została nam przedstawiona w wyjątkowy sposób, poprzez fragmenty esejów o rodzinie, które napisała na zadanie szkolne. Uważam to za coś wspaniałego i dodającego napięcia historii. Dało to czytelnikom spojrzenie z pierwszej ręki na życie Roxy, jej rodziny i system opieki zastępczej, która wzbudziła we mnie wiele emocji. Czułam smutek, szok i złość wobec domu zastępczego pojawiającego się w tej historii.</p><p>Ogólnie rzecz biorąc, była to kolejna świetna część tej serii i z niecierpliwością czekam na następne książki, mając nadzieję, że Flora Dane również pokaże na co ją stać! Polecam całym sercem!</p>

<p>W powieści "Szukaj mnie" Lisy Gardner, detektyw D. D. Warren powraca, by zająć się kolejną sprawą kryminalną. Lecz tym razem ma pomoc - nie tylko ze swojego wydziału, ale ze strony Flory Dane. Znana z poprzedniej książki, Flora przeżyła to, co niewyobrażalne - bycie przetrzymywaną przez ponad 400 dni w niewoli. Teraz ponownie stara się ułożyć swoje życie na nowo. Dlaczego współpracują ze sobą? D. D. zostaje wezwana na miejsce morderstwa rodziny, która została brutalnie zastrzelona. Okazuje się, że jeden członek rodziny zaginął podczas masakry. Szesnastoletnia córka, Roxy, która wyszła z domu wczesnym rankiem z dwoma starczymi, ślepymi psami rodziny, nie wróciła tam już nigdy. Brzmi podejrzanie, prawda? Do D. D. należy ustalenie, czy Roxy była ofiarą, czy sprawcą. Dlaczego Flora jest w to zamieszana? Cóż, prowadzi grupę wsparcia dla ocalałych i jest pomaga na swoim prywatnym forum dyskusyjnym, którego Roxy była członkiem. Flora próbuje na własną rękę ustalić, co mogło stać się z tą młodą dziewczyną, jednak zmuszona będzie do współpracy z D. D. - w końcu, pani detektyw nie odpuści sobie okazji do skorzystania z tak ważnego źródła informacji.</p><p>Sprawa Roxy nie kończy się jedynie na ucieczce i śledztwie mającym na celu jej odszukanie. Wkrótce Flora i D. D. zaczynają otrzymywać tajemnicze tropy, które mogą nakierowywać je na ślady Roxy. Sprawa się więc komplikuje, a ja siedzę na krawędzi fotela, będąc zaintrygowana śledztwem, które prowadzą te dwie detektywki.</p><p>To coś więcej niż tylko thriller/powieść kryminalna. Lisa Gardner stworzyła przede wszystkim poruszającą i dającą do myślenia historię o rozdartej rodzinie. Ten wątek wydał mi się szczególnie ciekawy, ponieważ ujawniał naprawdę przejmujące tajemnice, które wiązały się z głównym śledztwem. Choć nieco była to historia przewidywalna i tak czerpałam z niej przyjemność, bo Gardner ma czułe spojrzenie na swoich bohaterów. Podobała mi się również dynamika relacji D. D. i Flory. Z jednej strony cała ta otoczka była poważna, a z drugiej strony ich relacja trochę spuszczała powietrza z tego balonika powagi. W kilku momentach się nawet uśmiechnęłam. Dobrze, że Gardner swoje książki umie tak zbalansować, by nie przekazywać jedynie poważnych i dramatycznych treści, lecz stara się też, dać trochę jasności tej historii.&nbsp;</p><p>Nie jestem specjalistką od książek Gardner - to moje dopiero trzecie spotkanie z książkami o detektyw D. D. Warren. Wiem jednak, że w końcu kiedyś będę musiała usiąść do tych książek i przeczytać je wszystkie po kolei. Po “Szukaj mnie” jestem już pewna, że nie będzie to absolutnie czas stracony.</p>

<p>Jestem wielką fanką Lisy Gardner i staram się obecnie przeczytać każdą z jej książek. Jest jedną z autorek, którą odkrywam dopiero teraz po latach i żałuję, że nie czytałam jej książek, kiedy miały premierę w Polsce.</p><p>“Szukaj mnie”, dziewiąta powieść o detektyw D. D. Warren to kolejna intrygująca, pełna napięcia i wciągająca lektura. Tym razem śledztwo nie prowadzi tylko Warren, lecz łączy ona swe siły z ocalał Florą Dane, którą znamy z poprzedniej książki. Absolutnie pokochałam ten pomysł, gdy tylko dowiedziałam się, że Flora wróci w tej książce. Relacja między Florą i D. D. niezwykle się udała - cięte, dowcipne riposty i dynamika między bohaterkami była potrzebną równowagą dla łamiącej serce fabuły. Wydaje się wręcz, że ta książka nie mogłaby się udać, gdyby autorka nie postanowiła wpleść do fabuły postaci Flory.</p><p>Tym razem miejsce zbrodni jest niepokojące, ponieważ detektyw D. D. Warren prowadzi śledztwo w sprawie masakry rodziny, dwóch dorosłych i dwójki dzieci. To, co zastanawia detektyw to fakt, że kolejne dziecko zaginęło i zespół nie jest pewien, co się wydarzyło. Z kolei Flora Dane śledzi sprawę, ponieważ stworzyła i prowadzi własną grupę wsparcia dla ocalałych, takich jak ona, ucząc ich, jak wyjść na prostą po traumie. Ma szczególny interes w znalezieniu Roxy Baez, zaginionej córki, a D. D. z początku nie jest pewna, czy ta kobieta jej pomaga, czy przeszkadza. Wkrótce może się okazać jednak cennym informatorem i pomocą dla sprawy.</p><p>To była bardzo ciężka historia, wymagająca wiele skupienia i zrozumienia. Gardner porusza tam naprawdę dołujące wątki, a niektóre momenty były dla mnie zbyt mocne, by tak po prostu o nich zapomnieć. Widać, że autorka doskonale wie jak kreślić skomplikowane portrety psychologiczne.</p><p>Lisa Gardner dostarcza nam w “Szukaj mnie” dobrze napisaną i ciekawie zaplanowaną fabułę, która jest opowiedziana z trzech różnych perspektyw - detektyw D.D. Warren, Flory Dane i zaginionej dziewczyny, Roxy. &nbsp;Perspektywa Roxy została wyjątkowo opowiedziana poprzez fragmenty eseju, który napisała na zadanie szkolne. I wow, to naprawdę było poruszające. Jeden z lepszych momentów w tej książce, a może nawet w całej serii</p><p>Podsumowując - “Szukaj mnie” było godną kontynuacją serii Lisy Gardner. Były momenty bardzo dramatyczne i bardzo poważne, ale rozbijał je duet Flory i D. D. Ta książka jest trochę inna od pozostałych z serii, ale czytało się ją naprawdę dobrze. Chętnie do niej powrócę, ale na ten moment chce dokończyć już całą serię.</p>

<p>„Szukaj mnie” jest dziewiątą książką z serii D.D. Warren i drugą, w której pojawia się uratowana „ofiara”, Flora Dane, a jednak jest to pierwsza Lisy Gardner, którą kiedykolwiek czytałam! Nie wiem, jak udało mi się tą autorkę przegapić do tej pory. Słowo ofiara umieściłam w cudzysłowie, ponieważ Dane nigdy nie uznałaby siebie za ofiarę, a raczej za ocalałą.</p><p>Pomimo faktu, że zaczęłam czytanie od drugiej historii o ocalonej Florze Dane, książka ta jest tak doskonale poprowadzona, że jest w stanie wypełnić wszelkie luki i odpowiedzieć na pytania, które czytelnik może mieć. Dane kilka lat wcześniej była ofiarą porwania i Warren była jednym z detektywów, którzy pomogli rozwiązać jej sprawę. Jednak ich drogi zbiegają się również gdy obie próbują odnaleźć młodą uciekinierkę o imieniu Roxana. W jej domu doszło do okrutnej zbrodni, w której zginęło troje członków jej rodziny, a sama dziewczyna jest jedynym ocalałym z bardzo brutalnego morderstwa. Szesnastoletnia Roxy, wychodzi z domu wczesnym rankiem zabierając ze sobą dwa stare, ślepe psy należące do rodziny. Brzmi to podejrzanie, kiedy się wie, że jej rodzina później zginęła, prawda? Do D. D. należy ustalenie, czy Roxy była ofiarą, czy sprawcą. Dlaczego Flora jest w to zamieszana? Cóż, prowadzi grupę wsparcia dla ocalałych i jest administratorką prywatnego forum dyskusyjnego, którego Roxy była członkiem, więc Flora staje się informatorem dla ekipy detektywistycznej, ponieważ jest jasne, że ma informacje, których Warren sama nie posiada. Od początku Flora i D.D. tworzą zgrany zespół, są dowcipne, zabawne i doskonale ze sobą współpracują.</p><p>Pozostała część książki jest opowiedziana w naprzemiennych rozdziałach przez dwie kobiety. To był dobry sposób, aby poprowadzić wydarzenia na osi czasu. Również zyskaliśmy spojrzenie jak różne było podejście obu kobiet do pracy nad tą sprawą. Nie będę się zagłębiać w samą książkę ponieważ możecie, a nawet powinniście przeczytać ją sami. Powiem tylko, że ta powieść jest bardzo dobrze napisana. Są dwie bardzo silne kobiety, o bardzo różnych osobowościach, ale obie są scharakteryzowane niezwykle precyzyjnie i spójnie. Historia nigdy nie gubi się w rozwoju postaci i nigdy nie tracimy z oczu faktu, że obie te kobiety mają osobiste życie i własne demony, z którymi muszą się zmierzyć.</p><p>Muszę powiedzieć, chociaż nie czytałam poprzednich książek z tej serii, to „Szukaj mnie” można przeczytać jako samodzielną opowieść. Przeczytanie poprzednich części o Florze Dane daje czytelnikowi szersze spojrzenie na całość, ale brak ich znajomości nie umniejsza przyjemności z czytania tej konkretnej książki. Ja zaczęłam czytać serię od początku, aby w pełni docenić przedstawioną historię. Mam nadzieję, że przeczytacie „Szukaj mnie” i będziecie się nią cieszyć tak samo jak ja.</p>