Sokrates i inni święci

Książka ta jest niewątpliwie lekturą obowiązkową, przywracającą do dyskusji temat relacji między wiarą a rozumem we wczesnym chrześcijaństwie. Dariusz Karłowicz z odwagą podejmuje się tego, przed czym wielu się wycofuje - rozróżnia podejście do rozumu i jego związki z filozofią. Chrześcijaństwo nigdy nie było przeciwnikiem intelektu. Rozum nie jest ofiarą, lecz tym, co uświęca, działając jako kapłan oddający Bogu cześć według wiecznego Słowa. Filozofia zaś, jak zauważa Rémi Brague we wstępie, nie zawsze może rościć sobie prawa do wyłączności na racjonalność oraz dziedzictwo intelektualne.

Publikacja ta wyraźnie pokazuje, że podejście chrześcijaństwa do pogańskiego nauczania nie pokrywa się z naszym współczesnym rozdzieleniem wiary od rozumu. Była to kwestia złożonych zależności, zarówno pod względem ciągłości, jak i jej braku, związanych z praktyką i postawą duchową oraz teoretycznym potwierdzeniem. Profesor John Milbank podkreśla, że takie podejście to istotna korekta naszego rozumienia tamtych czasów.