Siódme niebo

Mały zawód. "Siódme niebo" niestety nie utrzymało intensywności i poziomu napięcia, jakie miały poprzednie części tej serii. Książka nie sprawiła, że namiętnie o niej myślałam w przerwach pomiędzy kolejnymi posiedzeniami. To wcale nie oznacza, że książka była zła, ale nie dorównała poziomowi ustalonemu wcześniej przez Jamesa Pattersona i jego współtowarzyszy. <br> <br> Jeden wątek opowiada o podpalaczu, przebywającym na wolności. Po trzech pożarach i sześciu ofiarach brakuje niezbędnych dowodów i tropów. Śledczy nie mogą nawet określić, jak doszło do zapłonów. Jedyną rzeczą, która znajduje się we wszystkich miejscach zbrodni są jakieś zdania w języku łacińskim. Oczywiście wątek wzbudził we mnie smutek, ale w ogóle nie sprawił, ażebym z zapartym tchem czekała na ujawnienie, kim byli podpalacze. <br> <br> Drugi wątek, to wątek syna gubernatora, o dużej popularności ze względu na rzadką wadę serca. Michael Campion zaginął już trzy miesiące temu, a sprawa absolutnie stoi w miejscu. Nie ma listów, okupów, nic. Taki stan rzeczy utrzymuje się do momentu, gdy anonimowy informator informuje o spotkaniu Micheala z pewną kobietą. Rozwiązanie mnie zaskoczyło i zyskało moje uznanie, ale sama historia chyba nie została opisana wystarczająco dogłębnie. <br> <br> Jest też wątek miłosny z Joe. Nareszcie znajduje się na stałe w San Francisco i to ciekawe jak rozwija się ich relacja, gdy jednocześnie jest jeszcze ten drugi atrakcyjny partner w pracy. To na pewno coś, co z przyjemnością będę śledzić w następnych częściach - "Ósma spowiedź" i "Dziewiąty wyrok". Pozostałe książki nie zostały wydane w Polsce<br> <br> Niestety w zakupionej przeze mnie wersji, pani przekładająca tekst na język polski chyba nie była za pan brat z gramatyką i ogólnie translatoryką. Dla przykładu butelkowana woda z coolera czy picie wina ze szklanki. To naprawdę duży minus dla wydawnictwa, ale ogólnie w ostatnim czasie zaczęłam zauważać coraz więcej niedociągnięć w tych sprawach w czytanych przeze mnie książkach. <br> <br> Jako, że jestem po prostu fanką tej serii, nie wyobrażam sobie, żeby jedna gorsza (ale wciąż niezła) książka miała mnie zniechęcić do pozostania nią. Jestem pewna, że "Ósma spowiedź" musi być lepsza.

To łatwa lektura, która ma wiele krótkich rozdziałów, prosty styl pisania i dość ciekawą fabułę. "Siódme niebo" należy do serii Jamesa Pattersona o Kobiecym Klubie Zbrodni i jest siódmą książką z kolei. Numer części tej serii zawsze odzwierciedlony zostaje w tytule, stąd "Siódme niebo" czy "Piąty jeździec Apokalipsy".<br> <br> Nie podzielam zachwytów rzeszy ludzi na literackim talentem Pattersona, ale z pewnością nie można mu odebrać tego, że jego książki są po prostu przyjemne i łatwe do czytania. W naszych zabieganych czasach, krótkie rozdziały mogą być błogosławieństwem. Wstawiasz coś na gaz na kilka minut i akurat sobie poczytasz. Albo masz zapowiedzianych gości, zadzwonili, że będą za dziesięć minut, idealnie żeby sięgnąć po książkę Pattersona. Powodem, dla którego przyciąga mnie do Kobiecego Klubu Zbrodni są bohaterowie, do których lubię powracać i poznawać ich dalsze koleje losu. Na przykład w tej części mamy ciążę jednej z przyjaciółek, druga znajduje się przed wyborem partnera, a trzecia ma ważną sprawę jako pani prokurator. <br> <br> W "Siódmym niebie" otrzymujemy zawiłą fabułę, w której dużo się działo i działo się szybko. Nie ma niepotrzebnych wypełniaczy, a każde zdanie jest napisane w punkt. Wątki zostały połączone w ciekawy sposób, chociaż nie ukrywajmy, nie wszystko wydaje się takie klarowne i wiarygodne. W przeciwieństwie do innych pozycji o Kobiecym Klubie Zbrodni, w tej mamy raczej do czynienia z powieścią kryminalną a nie thrillerem. Nie ma za bardzo zaskakujących zwrotów akcji i szybkiej akcji, ale nie pozbawia to książki charakterystycznego poczucia wciągnięcia się w historię.<br> <br> Pamiętajcie, uważajcie na recenzje książek w internecie, bo ludzie to pozbawieni empatii ignoranci, którzy bez refleksji zdradzają ważne szczegóły na temat wydarzeń w książkach. Nie cierpię tego....<br> <br> W każdym razie ciekawa, wielowątkowa książka, która jednak nie zachwyca i chyba nie jest blisko najlepszych dzieł uwielbianego w USA Pattersona. Podpiszę się pod nią, ale raczej bez przekonania.

To łatwa lektura, która ma wiele krótkich rozdziałów, prosty styl pisania i dość ciekawą fabułę. "Siódme niebo" należy do serii Jamesa Pattersona o Kobiecym Klubie Zbrodni i jest siódmą książką z kolei. Numer części tej serii zawsze odzwierciedlony zostaje w tytule, stąd "Siódme niebo" czy "Piąty jeździec Apokalipsy".<br> <br> Nie podzielam zachwytów rzeszy ludzi na literackim talentem Pattersona, ale z pewnością nie można mu odebrać tego, że jego książki są po prostu przyjemne i łatwe do czytania. W naszych zabieganych czasach, krótkie rozdziały mogą być błogosławieństwem. Wstawiasz coś na gaz na kilka minut i akurat sobie poczytasz. Albo masz zapowiedzianych gości, zadzwonili, że będą za dziesięć minut, idealnie żeby sięgnąć po książkę Pattersona. Powodem, dla którego przyciąga mnie do Kobiecego Klubu Zbrodni są bohaterowie, do których lubię powracać i poznawać ich dalsze koleje losu. Na przykład w tej części mamy ciążę jednej z przyjaciółek, druga znajduje się przed wyborem partnera, a trzecia ma ważną sprawę jako pani prokurator. <br> <br> W "Siódmym niebie" otrzymujemy zawiłą fabułę, w której dużo się działo i działo się szybko. Nie ma niepotrzebnych wypełniaczy, a każde zdanie jest napisane w punkt. Wątki zostały połączone w ciekawy sposób, chociaż nie ukrywajmy, nie wszystko wydaje się takie klarowne i wiarygodne. W przeciwieństwie do innych pozycji o Kobiecym Klubie Zbrodni, w tej mamy raczej do czynienia z powieścią kryminalną a nie thrillerem. Nie ma za bardzo zaskakujących zwrotów akcji i szybkiej akcji, ale nie pozbawia to książki charakterystycznego poczucia wciągnięcia się w historię.<br> <br> Pamiętajcie, uważajcie na recenzje książek w internecie, bo ludzie to pozbawieni empatii ignoranci, którzy bez refleksji zdradzają ważne szczegóły na temat wydarzeń w książkach. Nie cierpię tego....<br> <br> W każdym razie ciekawa, wielowątkowa książka, która jednak nie zachwyca i chyba nie jest blisko najlepszych dzieł uwielbianego w USA Pattersona. Podpiszę się pod nią, ale raczej bez przekonania.

Mały zawód. "Siódme niebo" niestety nie utrzymało intensywności i poziomu napięcia, jakie miały poprzednie części tej serii. Książka nie sprawiła, że namiętnie o niej myślałam w przerwach pomiędzy kolejnymi posiedzeniami. To wcale nie oznacza, że książka była zła, ale nie dorównała poziomowi ustalonemu wcześniej przez Jamesa Pattersona i jego współtowarzyszy. <br> <br> Jeden wątek opowiada o podpalaczu, przebywającym na wolności. Po trzech pożarach i sześciu ofiarach brakuje niezbędnych dowodów i tropów. Śledczy nie mogą nawet określić, jak doszło do zapłonów. Jedyną rzeczą, która znajduje się we wszystkich miejscach zbrodni są jakieś zdania w języku łacińskim. Oczywiście wątek wzbudził we mnie smutek, ale w ogóle nie sprawił, ażebym z zapartym tchem czekała na ujawnienie, kim byli podpalacze. <br> <br> Drugi wątek, to wątek syna gubernatora, o dużej popularności ze względu na rzadką wadę serca. Michael Campion zaginął już trzy miesiące temu, a sprawa absolutnie stoi w miejscu. Nie ma listów, okupów, nic. Taki stan rzeczy utrzymuje się do momentu, gdy anonimowy informator informuje o spotkaniu Micheala z pewną kobietą. Rozwiązanie mnie zaskoczyło i zyskało moje uznanie, ale sama historia chyba nie została opisana wystarczająco dogłębnie. <br> <br> Jest też wątek miłosny z Joe. Nareszcie znajduje się na stałe w San Francisco i to ciekawe jak rozwija się ich relacja, gdy jednocześnie jest jeszcze ten drugi atrakcyjny partner w pracy. To na pewno coś, co z przyjemnością będę śledzić w następnych częściach - "Ósma spowiedź" i "Dziewiąty wyrok". Pozostałe książki nie zostały wydane w Polsce<br> <br> Niestety w zakupionej przeze mnie wersji, pani przekładająca tekst na język polski chyba nie była za pan brat z gramatyką i ogólnie translatoryką. Dla przykładu butelkowana woda z coolera czy picie wina ze szklanki. To naprawdę duży minus dla wydawnictwa, ale ogólnie w ostatnim czasie zaczęłam zauważać coraz więcej niedociągnięć w tych sprawach w czytanych przeze mnie książkach. <br> <br> Jako, że jestem po prostu fanką tej serii, nie wyobrażam sobie, żeby jedna gorsza (ale wciąż niezła) książka miała mnie zniechęcić do pozostania nią. Jestem pewna, że "Ósma spowiedź" musi być lepsza.