Rzeźnik

W literaturze współczesnej często obserwujemy zanik głębszej estetyki i równowagi między zmysłowością a językiem. Wiele dzieł popada w suche, niemal techniczne opisy, które zbliżają się bardziej do wulgarności niż autentycznego erotyzmu. Istotę sztuki erotycznej doskonale wyraża Alina Reyes, której pisarstwo, począwszy od kontrowersyjnego "Rzeźnika" po najnowsze "Le carnet de Rose", stanowi przykład subtelnej i przemyślanej erotyki.

Alina Reyes, urodzona w 1956 roku, to autorka ponad dwudziestu książek, z których wiele wywołało społeczne dyskusje i stało się częścią kanonu europejskiej literatury erotycznej. Wśród jej najważniejszych dzieł znajdują się "Lilith", "Derrière la porte" oraz "Rzeźnik", przetłumaczony na 25 języków i zekranizowany w 1998 roku. Podczas występu w programie "Apostrophe" Bernard Pivot zapytał ją o naturę "Rzeźnika" — czy to dzieło erotyczne, czy pornograficzne. Reyes, z właściwą sobie refleksją, odpowiedziała na to w telewizyjnym filmie dokumentalnym dla Arte, gdzie wyjawiła inspiracje mitologicznymi miejscami, takimi jak groty w Garge i Lourdes, związane z kultem bogini matki i kobiecości.

Reyes, kobieta o niespokojnym duchu, mieszka wraz z rodziną w starej, odrestaurowanej stodole wysoko w Pirenejach, niedaleko Barèges, na zboczu Tourmalet. Tam, otoczona naturą, spędza dni na zbieraniu ziół, obrazów i słów, co jest źródłem jej twórczości. Świadomie izolując się od codziennego zgiełku, szczególnie w zimowych miesiącach, Reyes tworzy bez ograniczeń, stopniowo odchodząc od wczesnych, bardziej kontrowersyjnych dzieł w stronę poetyckiego przedstawienia kobiecej seksualności. W dojrzałym wieku odkryła swój prawdziwy literacki ideał.