Prorok. Listy miłosne Proroka

Kiedy Almitra poprosiła: „Opowiedz nam o miłości”, on uniósł głowę, a wokół zapadła cisza. Potężnym, pełnym emocji głosem odpowiedział, że miłości należy podążać, kiedy ona cię wzywa, mimo że jej ścieżki bywają wyboiste i strome. Jeżeli miłość otoczy cię swoimi skrzydłami, poddaj się, nawet jeżeli może to przynieść ból z ukrytym ostrzem. Gdy miłość do ciebie przemawia, miej wiarę, choćby jej głos miał zburzyć twoje marzenia niczym wiatr północny niszczący ogrody.

Miłość to jednocześnie triumf i próba. Jest jak korona, którą cię ozdobi, lecz i krzyż, który będziesz musiał unieść. Miłość pragnie, byś rósł w siłę i chętnie widzi, gdy cię przycinają. Towarzyszy twojej wielkości, sprawiając, że najokazalsze gałęzie kołyszą się w blasku słońca. Jednocześnie potrafi sięgnąć w głąb, do korzeni, by je poruszyć, gdyż zakorzeniły się zbyt mocno w ziemi. Zbiera cię jak zboże, młóci, aż zostaniesz gołym ziarnem, i przesiewa, oddzielając od plew.