Paradoks strategii

Sugestywna wizja. Śmiałe przywództwo. Stanowcze działanie. Niestety, te elementy sukcesu prawie zawsze stanowią też składowe porażki. Wielu menedżerów, dążąc do maksymalizacji szans na odniesienie zwycięstwa, popada w ruinę. Smutna prawda wygląda tak, że większość firm pozostawia swoją przyszłość na pastwę przypadku i nawet nie zdaje sobie z tego sprawy. Dlaczego? Menedżerowie wiedzą, że podejmując decyzje dotyczące odległej perspektywy, muszą opierać się na przypuszczeniach odnośnie przyszłości, która pozostaje nieznana. Taka kolizja pomiędzy angażowaniem środków a kwestią niepewności tworzy PARADOKS STRATEGII. Prowadzi ON do wszechobecnego choć rzadko dostrzeganego kompromisu. Menedżerowie muszą opierać swoje strategie na założeniach odnośnie nieznanej przyszłości, więc najambitniejsi z nich liczą, że prawidłowo odgadną przyszłość albo jakoś dopasują się do zamętu, który nastąpi. W rzeczywistości jedynie garstce szczęśliwców udaje się prosperować, a większość pechowców - choć nie mniej zdolnych – w pewnej chwili zdaje sobie sprawę, że idzie na dno. Z taką świadomością - często nawet instynktowną - większość menedżerów stroni od śmiałego zaangażowania, którego wymaga sukces, i wybiera ostrożne, skromne strategie. Oddają mniejsze szanse na sukces w zamian za większe szanse na przetrwanie. Michael R. Raynor, wyjaśnia, w jaki sposób uniknąć konieczności dokonywania takiej wymiany, a jednocześnie uzyskiwać wspaniałe wyniki zarezerwowane dotąd tylko dla nielicznych szczęśliwców i ograniczać przy tym ryzyko konieczne na drodze do sukcesu. We współczesnym świecie zabójczej konkurencyjności to recepta prawie na uzyskiwanie czegoś za nic.