Państwo laickie

Po zakończeniu II wojny światowej autorytet Kościoła katolickiego w Polsce wyraźnie wzrósł. W dużej mierze było to wynikiem zarówno traumatycznych doświadczeń wojennych, jak i nowej politycznej rzeczywistości, w której władzę przejęli komuniści. Państwo oparte na ideologii marksistowsko-leninowskiej było wkrótce w otwartym konflikcie z Kościołem, który nie tylko posiadał silne struktury organizacyjne, ale też szerokie społeczne poparcie. Jednym z kluczowych elementów tej konfrontacji była strategia władz mająca na celu odebranie Kościołowi materialnych fundacji jego działania. Temat ten jest dokładnie analizowany w tej książce, która oferuje unikatowe spojrzenie na niebadany wcześniej aspekt polityki wyznaniowej PRL-u. Praca ta, zgodnie z zamierzeniami autora, wnosi wartościowy wkład w poszerzenie dotychczasowej wiedzy na temat relacji państwo-Kościół w okresie Polski Ludowej.