Ostatni pociąg do Stambułu

Opowieść opowiada historię pełną pasji i trudnych wyborów, napisaną przez wybitną turecką pisarkę, która zdobyła uznanie za swój niezwykły talent. Akcja dzieje się w Stambule podczas lat czterdziestych XX wieku, gdzie młoda Selva, córka Fazila Resata, członka rodziny o szczycącej się dyplomatycznymi tradycjami, zakochuje się w Rafale, Żydzie. Miłość tej pary nie spotyka się z akceptacją ojca Selvy z powodu różnic kulturowych i religijnych. W obliczu braku wsparcia decydują się na emigrację do Francji. Jednak życie w okupowanym przez nazistów Paryżu podczas II wojny światowej staje się dla nich samotną walką o przetrwanie, zmuszeni do ukrywania się przed prześladowaniami. Każdy dzień przynosi nowy lęk o życie i wolność, podczas gdy Turcja stara się zachować neutralność względem wojny. W tym samym czasie starsza siostra Selvy, Sabiha, boryka się z osobistymi problemami. Jako żona pracownika tureckiego ministerstwa spraw zagranicznych, porusza się po zawiłościach swojego życia osobistego i zawodowego. Wyrosła w tradycyjnej kulturze, wrażliwość Sabihy komplikuje jej relacje z bliskimi, a narastająca depresja coraz bardziej oddala ją od rodziny. Pisarka zręcznie splata historie tej dwójki, przedstawiając skomplikowaną rzeczywistość życia w okresie wojennym oraz determinację tureckich dyplomatów starających się balansować pomiędzy mocarstwami, aby zachować suwerenność Turcji.