Niespokojna krew. Cormoran Strike. Tom 5

Najnowsza powieść z serii o Cormoranie Strike'u, prywatnym detektywie z Londynu, przeznaczona jest dla tych, którzy lubią zagłębiać się w tajemnicę przez dłuższy czas, będąc przy tym zwodzonym za nos przez autorkę, która chętnie podrzuca mylne tropy aby rzucić wyzwanie umysłowi czytelnika! Autorka wykorzystuje swoje charakterystyczne atuty znane z poprzednich części tego cyklu, skupiając się na postaciach i ich rozwoju, zarówno w przypadku Strike'a i Robin, którzy mają przed sobą osobiste wyzwania, jak i innych osób wykreowanych w związku z ponad 40-letnią, niewyjaśnioną i tajemniczą sprawą. Strike przebywa w Kornwalii u ciotki Joan i wujka Teda, którzy są dla niego i jego przyrodniej siostry Lucy bardziej rodzicami… Leda, i ojciec gwiazdor rocka, Jonny Rokeby, który nigdy nie wykazywał najmniejszego zainteresowania synem, dopóki ten nie stał się znany. Joan umiera na raka, a Strike, który nigdy nie mówił o swoich emocjach, z trudem radzi sobie z tą sytuacją, starając się zrobić wszystko, co w jego mocy, by być przy Joan i wspierać Teda, który jest zdruzgotany trudnościami, w obliczu których stanęła cała rodzina. Mając to wszystko na głowie, nie jest w stanie pogodzić się z tym, że jego przyrodnie rodzeństwo ze strony ojca i Rokeby chce jego obecności na rodzinnej imprezie, kompletnie nie ma bowiem ochotę na zabawe w kontekście opisanych wyżej okoliczności. <br> <br> Robin, jak wiemy z poprzednich części, rozstała się z Matthew po tym, jak odkryła, że zdradzał ją z Sarą. Jej życie jest mocno skomplikowane, ponieważ mężczyzna odmawia jej zgody na rozwód, upierając się, że to Robin jest odpowiedzialna za rozpad ich małżeństwa. Jego podłość i złośliwość sprawiają, że chce zatrzymać cały majątek małżeński, łącznie z tym, co finansowo wnieśli rodzice Robin - jedyną rzeczą, której sama Robin nie chce odpuścić. Robin jest zmuszona do refleksji, pracy nad swoją skłonnością do unikania konfrontacji z pewnymi sytuacjami w celu zażegnania konfliktu zawczasu jak to ma w zwyczaju - nawet wtedy, gdy wstrętny podwykonawca, Saul Morris, przekracza granice, których nie powinna była tolerować, przywołując traumatyczne wspomnienia z dalekiej przeszłości. 40 lat temu, w 1974 roku, lekarka i matka, Margaret Bamborough, zaginęła w Londynie w drodze na spotkanie z przyjaciółką. Anna, jej córka, chce się dowiedzieć, co się z nią stało, i jest gotowa zapłacić za rok pracy śledczej w sprawie, w której przypuszczano, że była ofiarą znanego seryjnego mordercy, Dennisa Creeda, obecnie przebywającego w Broadmoor<br> <br> Strike otwarcie mówi Annie, że po upływie tak długiego czasu raczej nie uda im się rozwiązać sprawy jej matki, a jest to z pewnością jedna z najtrudniejszych spraw, jakich się podjęli do spółki z Robin. Po pierwsze, wiele kluczowych postaci w tej sprawie nie żyje, a wiele z tych, które mogły żyć, okazuje się szczególnie trudnych do odnalezienia. Zdobycie akt policyjnych dotyczących tej sprawy jest trudniejsze, niż się spodziewano, a kiedy inspektor George Laybourn w końcu je przekazuje głownemu bohaterowi, okazuje się, że pierwotne dochodzenie prowadzone przez Billa Talbota zakończyło się fiaskiem - przez pewien czas Talbot nie brał pod uwagę niczego, co nie pasowało do jego wstępnie formułowanych tez, np. była jedną z ofiar Creeda. To nie wszystko - Talbot miał poważne problemy ze zdrowiem psychicznym, a także zajmował się i obsesyjnie zajmował dziwnymi terytoriami, stosując wobec osób zamieszanych w sprawę zawiłe i trudne do zrozumienia interpretacje astrologii i kart tarota.<br> <br> Narracja rozgrywa się na przestrzeni jednego roku, w którym to czasie prowadzone są inne sprawy, a wpływ na nie ma to wszystko, co dzieje się w życiu osobistym Strike'a, np. jego żałoba po stracie ciotki Joan, kontakty ze strony niestabilnej byłej dziewczyny Strike'a, Charlotte Campbell, oraz rozwód Robin. Strike. Detektyw jest jednak zdeterminowany, by nie pozwolić nikomu zbliżyć się do siebie, ma bowiem trudności z emocjonalnym odczytywaniem innych ludzi oraz zagazowaniem się, a także i zrozumieniem, że musi wpuścić innych do swojego życia i wyrazić to, co czuje, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo implozji w sytuacji stresu emocjonalnego, gdyż sam często staje w obliczu trudnych wyborów, a emocje niezmiennie tłumi w sobie. Zarówno on, jak i Robin niechętnie wchodzą ze sobą nawzajem w interakcje związane z ich osobistymi przeżyciami, nie chcą narażać swojej profesjonalnej współpracy biznesowe - kochają to, co robią, ich związek rozwija się do tego stopnia, że są w stanie być ze sobą bardziej szczerzy niż to miało miejsce wcześniej. Jest to niezwykle zabawny i znakomity dodatek do wspaniałej serii, którą polecam wszystkim, szczególnie tym z was, którzy uwielbiają kryminały z udziałem bohaterów….dających się lubić!:-)

W tej książce dużo się działo od samego początku - czasami trudno było nadążyć za akcją! W gruncie rzeczy książka koncentruje się na rozwoju postaci Strike'a i Robin. Sama sprawa toczyła się wolniej i bardziej przypominała „Wołanie kukułki”. Jeśli chodzi o Creeda, czyli "transseksualnego" rzekomego złoczyńcę, to nie był on transseksualny ani nieokreślony płciowo. Przebiera się w sposób, który przemawia do jego ofiar, ale jest to tak drobny szczegół, że zupełnie się go nie zauważa. Rowling porusza inne trudne tematy, takie jak aborcja, pornografia, handel ludźmi i molestowanie seksualne, ale czyni to w sposób ostrożny, rzucając subtelne światło prawdy, ale też wyraża daleko idącą empatię dla każdego, kto nie ma o nich pojęcia lub był w nie uwikłany.<br> W sumie rozwój postaci Strike'a i Robin był tym, co napędzało tę historię, podczas gdy samo śledztwo stało się zagmatwane z wieloma różnymi osobami i teoriami, które trudno było śledzić.<br> <br> Rowling nie jest transfobiczna. Każdy, kto daje tej książce 1 gwiazdkę, zanim jeszcze ją przeczytał, robi to po to, by uciszyć kogoś, kto ma inne zdanie niż on, co w gruncie rzeczy jest świadectwem tego, że jest po prostu dziecinny i niesprawiedliwy. Rowling przeprowadziła badania na temat problemu, który doprowadził ją do takiego stanowiska, opartego na faktach naukowych, a nie na strachu czy nienawiści lub uprzedzeniach!

Byłam niezwykle podekscytowana lekturą tej powieści, ponieważ J.K. Rowling/Robert Galbraith jest jedyną autorką, który sprawia, że zamawiam w przedsprzedaży wszystko co wyda na ten świat. Dostałam ją rano, gdy powieść została opublikowana, ale zaczęłam ją czytać dopiero po dwóch tygodniach, ponieważ potrzebowałam czasu wolnego, aby móc cieszyć się ponownym spotkaniem ze Strike'em i Robinem, z dala od trosk i zmartwień dnia codziennego. <br> <br> Powieść podobała mi się, choć była zdecydowanie za długa. Rozumiem, że autorka jest bardzo znaną pisarką, ale redaktorzy powinni wykonywać swoją pracę i usuwać zbędne informacje, które nic nie wnoszą do historii opowiedzianej w tej książce. „Niespokojna krew” mogłaby spokojnie być krótsza o 300 stron, nie tracąc przy tym nic ważnego ze swojej tresci. Chociaż lubię spędzać jak najwięcej czasu z Robin i Strike'em, było tu zbyt wiele pobocznych historii, dodatkowych postaci i niekończących się wywiadów, które nie wnosiły wiele do fabuły, za to chwilami nużyły nawet tak wielką fankę naszej ulubionej pary jak ja! <br> <br> Pomimo długości niektórych scen, nadal była to wspaniale napisana tajemnica, zawiła intryga, a przede wszystkim świetna rozrywka. Robin i Strike zostają zatrudnieni do zbadania sprawy kobiety, która zaginęła 40 lat temu. Uważano do tej pory, że zabił ją znany seryjny morderca, ale córka chce wiedzieć na pewno, co się z nią stało z jej matką, bowiem wynik śledztwa budzi w niej spore wątpliwości. Nie mając zbyt wielkich nadziei, para głównych bohaterów zgadza się przeprowadzić śledztwo i przez najbliższy rok próbują zagłębić się w przeszłość, jednocześnie walcząc o rozwiązanie innych spraw z teraźniejszości, które mają na głowie. Jest wiele ingerencji w życie osobiste Strike i Robin, większość z nich zupełnie nieszczęśliwych, ale koniecznych dla rozwoju bohaterów i ich relacji. Fabuła była złożona i pełna zwrotów akcji, co bardzo lubię i cenie w twórczości JKR. Doceniłam również zgłębianie tajników tarota i astrologii oraz włączenie notatek policjanta do samej powieści, co bardzo działało na wyobraźnię, choć nie sposób było zrozumieć całość z uwagi na lakoniczny jej wydźwięk! <br> <br> Powieść porusza kwestię uprzedzeń i tego, jak można nas oszukać, oceniając po pozorach: status społeczny, zawód, płeć itp. Szczególny akcent położony jest na przemoc wobec kobiet, w jej różnych formach, co uważam za interesujący walor edukacyjny tej książki.

Jestem aktualnie w połowie książki i mogę z całą pewnością stwierdzić, że wszelkie zarzuty o "transfobiczność" fabuły są bezpodstawne. Cały scenariusz z seryjnym mordercą, który przebiera się za kobietę, to coś, co zdarzyło się wiele razy w przeszłości literatury, w trakcie czytania było jasne, że Rowling czerpała inspirację z postaci innych książek. Weźmy pod uwagę Jerry'ego Brudosa i Dennisa Radera - obaj przebierają się za kobiety, podobnie jak chociażby postać Buffalo Billa z Milczenia owiec. Nie ma tu sugestii, że transwestytyzm równa się seryjnemu mordercą kto się ich doszukuje, jak mniemam, wykazuje się zła wolą i uprzedzeniami, polityczną poprawnością. <br> <br> Niespokojna krew jest piątą książką z serii Strike i zdecydowanie najdłuższą. Jeśli podobały ci się pierwsze cztery książki, z pewnością pokochasz tę, ponieważ jest w niej szalenie interesująca, przemyślana dynamika postaci, intrygująca tajemnica oraz postępy w śledztwie i wszystkie jego przeszkody, które naturalnie dwójka naszych bohaterów jest zobowiązana pokonać;-)<br> <br> Głównym tematem tej książki jest nierozwiązana sprawa zaginięcia pewnej kobiety i… prawdopodobnego morderstwa Margot Bamborough, której córka zwraca się do Strike'a z próżną nadzieją, że uda mu się dowiedzieć, co się z nią naprawdę stało. Wiąże się z tym zaginięciem sugestia, że odpowiedzialny za to jest seryjny morderca Dennis Creed, który działał w czasie i miejscu zaginięcia Margot i od tego czasu, w więzieniu, czynił otwarcie aluzje, że jest jej zabójcą.<br> <br> O ile dobrze rozumiem, to właśnie Dennis Creed jest źródłem wszystkich oskarżeń o "transfobiczność" tej książki. Nie martwcie się: Creed jest krótko wspomniany (jeden raz) jako przebierający się w damski płaszcz i zakładający perukę, aby łatwiej zbliżyć się do ofiary i móc ją porwać, co jest zgodne ze statystykami organów sciągania według których, większość ofiar doskonale zna swoich oprawców. Sam Creed nie jest transgenderowy, ani nawet nie jest transwestytą. Po prostu robi to, co wcześniej robili inni niesławni seryjni mordercy - naśladuje kobietę, aby móc się do…innej kobiety. Każdy, kto twierdzi inaczej, po prostu nie przeczytał książki i papuguje zasłyszane kontrowersje, bezmyślnie je powtarzając. <br> <br> To, co na początku wydaje się być nieskomplikowanym przypadkiem Dennisa Creeda jako oczywistego sprawcy ów zbrodni, staje się o wiele bardziej złożonym śledztwem, gdy okazuje się, że większość osób z otoczenia Margot Bamborough albo miała powód, by ją zabić, albo była zamieszana w szemrane interesy - narkomania i bossowie kryminalni to tylko dwa przykłady ciemnej mocy omawianego świata.. W tym samym czasie agencja Strike'a i Robina zajmuje się innymi, mniejszymi sprawami, którym poświęca się trochę czasu i które są wystarczająco interesującymi wątkami, aby na chwile zapomnieć o głównej linii fabularnej. <br> <br> Oczywiście na pierwszym planie jest też coraz bardziej widoczna skomplikowana relacja między Strike'em i Robin. Ich przyjaźń przez całą serię powoli ewoluuje, , a teraz głowni bohaterowie muszą zmierzyć się ze swoimi uczuciami do siebie nawzajem i jednocześnie stawić czoła problemom zewnętrznym. Dla Strike'a jest to pogarszający się stan zdrowia ciotki i nagłe zainteresowanie, jakie okazuje mu jego nieobecny ojciec. Dla Robin jest to z kolei sfinalizowanie rozwodu z mężem i zaakceptowanie faktu, że woli niekonwencjonalne życie prywatnego detektywa od bardziej konwencjonalnego życia żony i matki. Nie spodziewajcie się przełomowych zmian w ich związku, wzajemnie ich do siebie ciągnie i znów odpycha od siebie, zupełnie jak gdyby nie wiedzieli czego chcą, albo wiedzieli ale….bali się do tego przed sobą przyznać. <br> <br> Jedyną krytyczną uwagą, jaką mogę sformułować wobec niniejszej lektury, jest długość książki, która dla niektórych może być zniechęcająca…. Jednak biorąc pod uwagę ilość treści i wątków, jakie autorka porusza, warto uzbroić się w cierpliwość i ciepły koc na wieczór!

Najnowsza powieść z serii o Cormoranie Strike'u, prywatnym detektywie z Londynu, przeznaczona jest dla tych, którzy lubią zagłębiać się w tajemnicę przez dłuższy czas, będąc przy tym zwodzonym za nos przez autorkę, która chętnie podrzuca mylne tropy aby rzucić wyzwanie umysłowi czytelnika! Autorka wykorzystuje swoje charakterystyczne atuty znane z poprzednich części tego cyklu, skupiając się na postaciach i ich rozwoju, zarówno w przypadku Strike'a i Robin, którzy mają przed sobą osobiste wyzwania, jak i innych osób wykreowanych w związku z ponad 40-letnią, niewyjaśnioną i tajemniczą sprawą. Strike przebywa w Kornwalii u ciotki Joan i wujka Teda, którzy są dla niego i jego przyrodniej siostry Lucy bardziej rodzicami… Leda, i ojciec gwiazdor rocka, Jonny Rokeby, który nigdy nie wykazywał najmniejszego zainteresowania synem, dopóki ten nie stał się znany. Joan umiera na raka, a Strike, który nigdy nie mówił o swoich emocjach, z trudem radzi sobie z tą sytuacją, starając się zrobić wszystko, co w jego mocy, by być przy Joan i wspierać Teda, który jest zdruzgotany trudnościami, w obliczu których stanęła cała rodzina. Mając to wszystko na głowie, nie jest w stanie pogodzić się z tym, że jego przyrodnie rodzeństwo ze strony ojca i Rokeby chce jego obecności na rodzinnej imprezie, kompletnie nie ma bowiem ochotę na zabawe w kontekście opisanych wyżej okoliczności. <br> <br> Robin, jak wiemy z poprzednich części, rozstała się z Matthew po tym, jak odkryła, że zdradzał ją z Sarą. Jej życie jest mocno skomplikowane, ponieważ mężczyzna odmawia jej zgody na rozwód, upierając się, że to Robin jest odpowiedzialna za rozpad ich małżeństwa. Jego podłość i złośliwość sprawiają, że chce zatrzymać cały majątek małżeński, łącznie z tym, co finansowo wnieśli rodzice Robin - jedyną rzeczą, której sama Robin nie chce odpuścić. Robin jest zmuszona do refleksji, pracy nad swoją skłonnością do unikania konfrontacji z pewnymi sytuacjami w celu zażegnania konfliktu zawczasu jak to ma w zwyczaju - nawet wtedy, gdy wstrętny podwykonawca, Saul Morris, przekracza granice, których nie powinna była tolerować, przywołując traumatyczne wspomnienia z dalekiej przeszłości. 40 lat temu, w 1974 roku, lekarka i matka, Margaret Bamborough, zaginęła w Londynie w drodze na spotkanie z przyjaciółką. Anna, jej córka, chce się dowiedzieć, co się z nią stało, i jest gotowa zapłacić za rok pracy śledczej w sprawie, w której przypuszczano, że była ofiarą znanego seryjnego mordercy, Dennisa Creeda, obecnie przebywającego w Broadmoor<br> <br> Strike otwarcie mówi Annie, że po upływie tak długiego czasu raczej nie uda im się rozwiązać sprawy jej matki, a jest to z pewnością jedna z najtrudniejszych spraw, jakich się podjęli do spółki z Robin. Po pierwsze, wiele kluczowych postaci w tej sprawie nie żyje, a wiele z tych, które mogły żyć, okazuje się szczególnie trudnych do odnalezienia. Zdobycie akt policyjnych dotyczących tej sprawy jest trudniejsze, niż się spodziewano, a kiedy inspektor George Laybourn w końcu je przekazuje głownemu bohaterowi, okazuje się, że pierwotne dochodzenie prowadzone przez Billa Talbota zakończyło się fiaskiem - przez pewien czas Talbot nie brał pod uwagę niczego, co nie pasowało do jego wstępnie formułowanych tez, np. była jedną z ofiar Creeda. To nie wszystko - Talbot miał poważne problemy ze zdrowiem psychicznym, a także zajmował się i obsesyjnie zajmował dziwnymi terytoriami, stosując wobec osób zamieszanych w sprawę zawiłe i trudne do zrozumienia interpretacje astrologii i kart tarota.<br> <br> Narracja rozgrywa się na przestrzeni jednego roku, w którym to czasie prowadzone są inne sprawy, a wpływ na nie ma to wszystko, co dzieje się w życiu osobistym Strike'a, np. jego żałoba po stracie ciotki Joan, kontakty ze strony niestabilnej byłej dziewczyny Strike'a, Charlotte Campbell, oraz rozwód Robin. Strike. Detektyw jest jednak zdeterminowany, by nie pozwolić nikomu zbliżyć się do siebie, ma bowiem trudności z emocjonalnym odczytywaniem innych ludzi oraz zagazowaniem się, a także i zrozumieniem, że musi wpuścić innych do swojego życia i wyrazić to, co czuje, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo implozji w sytuacji stresu emocjonalnego, gdyż sam często staje w obliczu trudnych wyborów, a emocje niezmiennie tłumi w sobie. Zarówno on, jak i Robin niechętnie wchodzą ze sobą nawzajem w interakcje związane z ich osobistymi przeżyciami, nie chcą narażać swojej profesjonalnej współpracy biznesowe - kochają to, co robią, ich związek rozwija się do tego stopnia, że są w stanie być ze sobą bardziej szczerzy niż to miało miejsce wcześniej. Jest to niezwykle zabawny i znakomity dodatek do wspaniałej serii, którą polecam wszystkim, szczególnie tym z was, którzy uwielbiają kryminały z udziałem bohaterów….dających się lubić!:-)