Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Nieciekawa historia
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Wśród wielu opowiadań Czechowa "Nieciekawa historia" zajmuje szczególne miejsce jako jedna z najbardziej intrygujących jego nowel. Mimo że jej tytuł sugeruje banalność, w rzeczywistości jest to dzieło o niezwykłej głębi i unikalnej melancholii, które nie ma sobie równych w światowej literaturze. Co zaskakuje, młody Czechow, zaledwie niecałe trzydziestoletni, powierzył rolę narratora nie byle komu - jest nim starzec, będący światowej sławy uczonym o randze generała, noszący tytuł ekscelencji. W swoich wypowiedziach często nawiązuje do swojej pozycji, używając zwrotów takich jak „Wasza ekscelencjo!”, co przypomina niemalże modlitewne „O mój Boże!”. Mimo wysokiej pozycji społecznej, jego przenikliwość i zdolność do samokrytyki pozwalają dostrzec bezsens własnej sławy oraz otaczającej go czci. W głębi serca bohater jest człowiekiem zrozpaczonym, uświadamiając sobie brak duchowego centrum i „ogólnej idei” w swoim życiu. Cała jego egzystencja, pełna zasług, wydaje się być bezcelowa, ujawniając głębokie poczucie rozpaczy.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Wśród wielu opowiadań Czechowa "Nieciekawa historia" zajmuje szczególne miejsce jako jedna z najbardziej intrygujących jego nowel. Mimo że jej tytuł sugeruje banalność, w rzeczywistości jest to dzieło o niezwykłej głębi i unikalnej melancholii, które nie ma sobie równych w światowej literaturze. Co zaskakuje, młody Czechow, zaledwie niecałe trzydziestoletni, powierzył rolę narratora nie byle komu - jest nim starzec, będący światowej sławy uczonym o randze generała, noszący tytuł ekscelencji. W swoich wypowiedziach często nawiązuje do swojej pozycji, używając zwrotów takich jak „Wasza ekscelencjo!”, co przypomina niemalże modlitewne „O mój Boże!”. Mimo wysokiej pozycji społecznej, jego przenikliwość i zdolność do samokrytyki pozwalają dostrzec bezsens własnej sławy oraz otaczającej go czci. W głębi serca bohater jest człowiekiem zrozpaczonym, uświadamiając sobie brak duchowego centrum i „ogólnej idei” w swoim życiu. Cała jego egzystencja, pełna zasług, wydaje się być bezcelowa, ujawniając głębokie poczucie rozpaczy.
