Najbardziej niebieskie oko

W swojej wirtuozerskiej pierwszej powieści, słynna laureatka Nagrody Nobla Toni Morrison zagłębia się w złożoność piękna, konformizmu i niszczycielskich skutków uprzedzeń. W „Najbardziej niebieskim oku” poprzez fascynującą historię Pecoli Breedlove, młodej czarnoskórej dziewczyny pragnącej akceptacji w społeczeństwie mającym obsesję na punkcie blond włosów i niebieskich oczu, Morrison zadaje głębokie pytania dotyczące rasy, klasy i płci.

Pecola, wyśmiewana przez rówieśników z powodu ciemnej karnacji, kręconych włosów i brązowych oczu, każdego dnia żarliwie modli się o piękno. Wierzy, że tylko zmieniając swój wygląd tak, by pasował do otaczających ją blondwłosych, niebieskookich dzieci, w końcu będzie pasować i zostanie zauważona. Gdy jej pragnienie akceptacji przybiera na sile, życie Pecoli zaczyna rozpadać się pod ciężarem przeciwności losu i trudności. Akcja powieści rozgrywa się jesienią 1941 roku, kiedy to w rodzinnym ogrodzie Pecoli symbolicznie brakuje kwitnących nagietków. Ta subtelna, ale przejmująca metafora zapowiada tragiczne wydarzenia, które wkrótce rozwiną się w życiu Pecoli.

Morrison poddaje wnikliwej analizie społeczną fiksację na punkcie piękna i presję podporządkowania się, rzucając wyzwanie naszym z góry przyjętym wyobrażeniom o tym, co to znaczy być pięknym. Poprzez rozdzierającą serce podróż Pecoli, autorka bada szkodliwe skutki rasizmu i nierealistyczne standardy piękna, które utrwalają nierówności.

Napisana z perspektywy różnych narratorów i częściowo inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, powieść „Najbardziej niebieskie oko” ukazuje unikalny styl opowiadania Toni Morrison i jej zdolność do splatania ze sobą tematów piękna, brzydoty i wszechobecnych skutków rasizmu. Jest świadectwem jej wyjątkowego talentu i przygotowuje grunt pod przełomowe dzieła, które ugruntują jej status jednej z najbardziej wpływowych pisarek naszych czasów.