Na łasce brutali. Kobiety w świecie medycyny

Na początku XIX wieku w medycynie dominowali wyłącznie mężczyźni, co znacząco wpływało na losy kobiet szukających pomocy medycznej. Kobiety często unikały lekarzy, co prowadziło do tragicznych konsekwencji, ponieważ dostępne leczenie mogło im uratować życie. Diagnozy i zabiegi prowadzone były w sposób, który często pozbawiony był szacunku dla pacjentek, a medycy nie rozumieli specyfiki kobiecych problemów zdrowotnych. Praktyki takie jak odbieranie porodów pod warstwami koców były powszechne, co ilustrowało brak wiedzy i niechęć do zapoznania się z anatomią kobiet. Przez to, kobiety w tamtych czasach były często skazane na cierpienie, a wiele z nich nie przeżywało procedur medycznych, które dzisiaj uznawane są za rutynowe, jak cesarskie cięcie.

W takim kontekście społecznym i zawodowym, trzy zdeterminowane kobiety postanowiły przełamać bariery i walczyć o równą reprezentację w zawodzie lekarza. Elizabeth Blackwell stała się pionierką, kiedy jej wniosek o przyjęcie na studia medyczne został potraktowany jak żart, co paradoksalnie umożliwiło jej rozpoczęcie nauki. Z kolei w Szkocji, kobiece studentki stawiały czoła agresji tłumu mówiącego, że nie ma dla nich miejsca w salach wykładowych. Mimo przeciwności, te kobiety zdobyły wykształcenie medyczne, rozpoczęły praktykę i zainicjowały rewolucję, która zmusiła środowisko medyczne do uwzględnienia potrzeb zdrowotnych kobiet. Ich odwaga i determinacja zaznaczyły ważny rozdział w historii medycyny i wpłynęły na bardziej inkluzywne podejście do opieki zdrowotnej.

To istotny moment w historii kobiet i medycyny, co podkreśla Publishers Weekly w swoich recenzjach.