Mój bliźni, mój bracie. Listy 1950 – 1998 Herbert Zbigniew, Chrzanowski Tadeusz

Zbigniew Herbert i Tadeusz Chrzanowski prowadzili korespondencję, która trwała niemal pół wieku, rozpoczynając w 1950 roku, kiedy Herbert miał 28 lat, a Chrzanowski 26. Obaj byli wtedy obiecującymi poetami. Ich wymiana listów trwała aż do śmierci Herberta w 1998 roku, kiedy to zdobył uznanie jako jeden z czołowych polskich poetów z międzynarodową reputacją. W tym samym czasie, Chrzanowski był profesorem historii sztuki, cenionym publicystą, tłumaczem i fotografem.

Czytanie ich listów jest źródłem przyjemności dzięki ich błyskotliwej inteligencji i przewrotnemu poczuciu humoru. Uchylają one również kulisy ich osobistych perypetii, charakterystycznych dla czasów, w których doświadczali młodości, naznaczonej sowieckim stalinizmem i październikowym przełomem. Przeplatają się w nich lekcje poezji, kultury i sztuki, świadkowie oraz twórcy powojennych przemian.

Listy Herberta i Chrzanowskiego przenoszą czytelnika przez różne fazy ich przyjaźni oraz przez kolejne etapy powojennej historii Polski. Oglądamy przez ich pryzmat otaczającą rzeczywistość PRL-u i późniejszej RP, zmagającej się z wyzwaniami budowania niewdzięcznej wolności. Jak pisze we wstępie do książki ks. Adam Boniecki, widzimy ich spojrzenie na ten dziwny, pełen paradoksów świat.